Bir dilənçi Həzrət Əlidən (ə) sədəqə istədi. O da Həzrət Həsən (ə) və Huseyni (ə) Ananın yanına get və ona verdiyim altı dirhəmdən birini al gətir deyib evə göndərdi. Həsən və Huseyn geri qayıdıb Anam deyir ki, pulu almağa saxlayıb,
-dedi. Həzrət Əli (ə) insan əlində olana deyil, Allaha etimad etmədikcə kamil iman etmiş olmaz. Get o pulların hamısını gətir, dedi. Həzrət Fatimə (s.ə) bu dəfə pulları yolladı. Həzrət Əli (ə) hamısını dilənçiyə verdi.
Çox keçmədən ora bir dəvə satıcısı gəldi. Həzret Əli (ə) ondan dəvənin qiymətini soruşdu. Yüz qırx dirhəm olduğunu öyrənəndə pulunu sonra almaq şərtilə mənə satarsan dedi. Satıcı razılaşdı və dəvəsini ora bağlayıb getdi.
Bir az sonra bir nəfər də gəldi ve dəvənin sahibini soruşdu. Həzrəti Əli (ə) öz dəvəsi olduğunu söylədi. Adam mənə satarsan deyə soruışdu. Həzrət Əli (ə) dəvəni iki yüz dirhəmə satdı. Yüz qırx dirhəmini dəvə sahibinə verəndən sonra evinə getdi. Bir az əvvəl altı dirhəım aldığı Həzrəti Əli (ə) Fatiməyə (s.ə) altmış dirhəm verdi. O da təəccüblə:
Bu nədir deyə soruşdu:
Həzrət Əli (ə): Allah-təalanın Peyğəmbərimiz (s.a.s) vasitəsilə kim yaxşı bir iş görərsə, ona həmin işin on qat əvəzi (savabı) verilər. (Ənam surəsi, 160) vədinin nəticəsidir, buyurdu:
Peyğəmbərimiz (s.a.s) əliaçıqlıq kökü cənnətdə budaqları dünyada olan bir cənnət ağacıdır - buyuraraq insanlara əliaçıq olmağı tövsiyə edir. Həzrət Əli (ə) da bu əməli ilə Allaha etimad və inam dərsi verirdi.
Mənbə: "Hikmət dənizi" kitabı