Dil, Behişt və ya Cəhənnəmə daxil olmağın ən mühüm amili
Səhl ibni Saidi, İslam Peyğəmbərindən (səlləllahu əleyhi və alihi və səlləm) nəql edir ki, buyurdu:
«Hər kəs mənə, iki dodağın və iffətin yəni, dil və namusunu qorumağı zəmanət versə, mən də Behişti ona zəmanət verərəm.»(Əl-Mühəccətül-beyza, 5-ci cild, səh-192. )
İslam Peyğəmbərindən (səlləllahu əleyhi və alihi və səlləm) insanların Behiştə getmələrinin ən çox amilindən soruşurlar. Həzrət cavabında buyurur: Təqvalı və yaxşı xasiyyətli olmaq. Yenə də soruşurlar: İnsanların Cəhənnəmə getmələrinin ən çox səbəbi nədir? Buyurdu: Ağzını və iffətini gözləməmək! "
Məaz ibni Cəbəl İslam Peyğəmbərindən (səlləllahu əleyhi və alihi və səlləm) soruşdu: Məgər danışıqlarımıza görə sorğu-sual olunacağıq?
Həzrət buyurdu: Anan sənə ağlasın! Məgər cəhənnəmə tullanmaqdan ötrü dil yaralarından böyük amil varmı?»
İslam Peyğəmbəri (səlləllahu əleyhi və alihi və səlləm), bu üç danışıq və bəyanda insanın ən böyük səadətini, yersiz danışığın tərki və dilin günaha düşməsini qorumaqda görür. Bu da insanın behiştə daxil olmasının ən böyük və mühüm amillərindəndir.
Ənəs ibni Malik nəql edir ki: İslam Peyğəmbəri (səlləllahu əleyhi və alihi və səlləm) buyurur:
«Bəndənin imanı o vaxt möhkəm olar ki, qəlbi möhkəm olsun. Qəlb o vaxt möhkəm olar ki, dil möhkəm olsun və qonşusuna əziyyət edən şəxs, heç vaxt Behiştə daxil olmaz!»(Əl-Mühəccətül-beyza, 5-ci cild, səh-196. )
Bu hədisdə, iman durumu, qəlbin durumuna və qəlbin də durumu dilin sakitliyinə bağlanır. Yəni, hər kəsin dili öz yerində olmasa, vücudunun heç bir qismətində durum və möhkəmlik olmaz.
Kitabın adı: İslamda hüquq nəzəriyyəsi
Müəllif: Qudrətullah Məşayixi