Həzrət Peyğəmbərin (s) yüksək əxlaqı 

Rəsuli–əkrəmin hər nəyi vardı

Şəxslərə deyil, o, xalqa paylardı.

Bu dünya malından miras qoymadan,

Əbədiyyətə o, köçdü dünyadan.

Ədəbi, əbədi miras oldu bu.

İnsanlara Haqqın yolun göstərdi,

Xeyir və fəzilət dərslərin verdi.

Heç kimin qəlbini qırmazdı əsla,

Fərqi yox ya varlı, ya yoxsul ola.

Aləmlərə rəhmət göndərilmişdi,

Ömrünü buna həsr edə bilmişdi.

Gördüyü adama ilk salam verər,

Kiçiyə, yaşlıya ehtiram edər.

Yetim olanları hədsiz sevərdi,

Bağrına basaraq əzizləyərdi.

Xəstə adamlara müntəzəm dəyər,

Gülər üz göstərib şirin söz deyər,

Həddini aşmağı sevməzdi qəti,

Cantək qoruyardı o, əmanəti.

İnsanlığın böyük mürşidi oldu,

Bu yoldan nə döndü, nə də yoruldu.

Ən yüksək əxlaqa malik bu adam,

Ə’malını yüksək göstərdi müdam.

Allahın kəlamın bizə yetirdi,

Onun əxlaqına heyran olanlar,

İslamın nuruna gəlir bu anlar.

Yüksək mö’cüzəsi Qur’ani–şərif,

Dil yorular onu eyləsə tə’rif,

Hər bir ayəsində elə qüvvə var,

Ən qara qəlbləri işıqlandırar.

Hekayə, nə dastan, nə şe’rdi bu!

Allah tərəfindən gələnlərdi bu!

Ayə–ayə nazil olduğu zaman,

Bir yerdə cəminə deyilir Qur’an.

İslamda budur ilk müqəddəs kitab.

Bütün elmlərə o verir cavab.

Bizə xəbər verir yerin altından,

Fəzanın görünməz yüksək qatından.

Ay, Ulduz, Günəşin hərəkətindən,

Tarix, fəlsəfənin fəzilətindən.

Nəbatət istəsən, nəbatət də var.

Təbabət istəsən, təbabət də var.

Ədəbi, ərkani öyrənsən ondan,

Olarsan dünyada ən kamil insan.

Əxlaqı haqqında belə deyərmiş:

– "Məni uca Rəbbim tərbiyə etmiş”!

Elm təsdiq edir, bir bəşərdir o.

Xəlq olunmuşlardan mö’təbərdir1 o!

O, sönməz bir nurdur günəşə bənzər,

Uzaqdan baxana kiçik görünər,

Yaxından baxanın gözü qamaşar,

Allah yaratmamış tay ona oxşar.

Allahın sevimli Rəsulu odur,

Hər bir şəfaət də ondan umulur.

O, nur vermək üçün islamiyyətə,

Peyğəmbər gəlmişdi bəşəriyyətə.

Uca Peyğəmbərin şan–şövkətinə,

Səlam olsun əsil–nəcabətinə!