1. Mübahilə (qarşılıqlı lənətləmə) ayəsi
İslamın başlanğıcında ən həssas və tarixi bir anda nazil olmuş və çox mühüm hadisələrin birindən xəbər verən bu şərif ayədə Uca Tanrı belə buyurur:
"Səninlə düşmənlik edən hər bir kəsə de ki, gəlin hamılıqla oğullarımızı, qadınlarımızı və qohumlarımızı çağıraq, sonra bir-birimizi lənətləyək. Və Allahın lənətini yalançılara yönəldək...”
Bəli, peyğəmbərliyə dəvət zamanı başqa din başqa din başçılarının o həzrətlə qarşıdurması gücləndi və iş o yerə çatdı ki, onlar kəramətli Rəsulu (s) yalançı kimi qələmə verdilər. Bu şərif ayənin nüzulu ilə çətin və mürəkkəb bir imtahan mərhələsi ortaya çıxdı. Qərar belə oldu ki, hər iki tərəf öz ailəsi, övladları və qohumları ilə birgə bir-birlərinin qarşısında sıraya düzülüb qarşılıqlı lənətləməyə başlasınlar. Yəni hər kəs Allahın lənətini və İlahinin nifrət və əzabını öz iddiasında yalançı olan kəs üçün istəmiş olsun. Bütün müsəlmanların və hədis müəlliflərinin, hətta xəvaric və münafiqlərin fikrincə, bu şərif ayə də Fatimeyi-Zəhraya (ə) aiddir. Çünki bu şərif ayədə deyilir ki, sizlərdən hər biri qadınlarınızı, xanımlarınızı və oğullarınızı çağırın. Və İslam peyğəmbəri (s) də qadınları içərisindən ciyərparası Fatimədən (ə), oğullarından Həsən (ə) və Hüseyndən (ə), qohumlarından isə Əli bin Əbu Talibdən (ə) başqa heç bir kəsi çağırmadı və yalnız bu kiçik qrupla yola düşdü ki, qarşılıqlı lənətləmə üçün düşmənlərin qarşısında dayansın.
İslam peyğəmbəri (s) hicri tarixi ilə 10-cu ildə bu kiçik və nurani qrupla keşişlərlə və o dövrün məsihiyyət dininin başçıları ilə üz-üzə dayanmaq üçün hərəkət etdi.
Qarşı tərəf isə kilsə başçılarından, patriarxlardan və nəsranilərin (xristianların) məzhəb rəislərindən təşkil olunmuşdu. Cəmi on dörd nəfərdən ibarət bu dəstə də üz-üzə dayanmaq üçün hazır idi.
Dəstənin başçısı Nəcran patriarxının gözü bu nurani və müqəddəs karvana sataşcaq daxilində bir dəyişiklik baş verdi. O, işarə ilə köməkçilərinə dedi: "Ay nəsranilər, mən nurani və İlahi simalardan ibarət bir dəstənin bizə tərəf hərəkət etdiyini görürəm. Əgər onlar dua etsələr ki, Allah dağları yerindən tərpətsin, Yaradan onların dualarını qəbul edəcək. Belə bir dəstə ilə əsla qarşılıqlı lənətləməyə girməyin ki, hamınız həlak olarsınız. Yer üzündə bir nəsrani də qalmaz.”
O qarşılıqlı lənətləmə baş tutmasa da, lakin həmin şərif ayənin nüzul olması və Peyğəmbərin (s) öz dəstəsini kimlərdən seçməsi göstərir ki, böyük Rəsul (s) ailəsindən seçdiyi şəxslərin duasına, onların "amin” deməsinə və Allah tərəfindən dualarının qəbul olunmasına tam inanırdı. Başqa sözlə desək, Peyğəmbər (s) əmin idi ki, seçdiyi şəxslər İlahi dərgahının layiqli bəndələri, İslamın İlahi ayininə həqiqi etiqad bəsləyən xidmətçiləri, İslamın ən nümunəvi tərbiyə almış nümayəndələri sayılırlar və onlar İslam təlimlərinin kamilliyini başqa millətlərin, dinlərin nümayəndələri qarşısında ləyaqətlə nümayiş etdirə və onları İslama, Qurana dəvət edə bilərlər.
Deməli, Allahın Rəsulunun (s) bu hadisədə özü ilə yalnız bir qadını – pakların pakı Zəhranı (ə) aparması açıq-aşkar görür və onun İlahi dərgahında necə bir yüksək mövqe tutmasını dərk edirik. Bu isə o deməkdir ki, "Mübahilə” (Qarşılıqlı lənətləmə) ayəsində "qadınlar” dedikdə yalnız Fatimeyi-Zəhra (ə) nəzərdə tutulur. Odur ki, bu dəyər və məqam – İslam təlimlərinin yayılması sahəsindəki bu böyük vəzifə və öhdəlik və bu şərif ayənin Fatimeyi-Zəhraya (ə) aidliyinin gerçəkliyi Allahın Elçisinin (s) bu dünyadan köçməsi ilə aradan qalxmadı, əksinə, öz hökmündə və qüvvəsində qalmaqda davam etdi. Buna görə də Zəhranın (ə) vəzifə və mövqeyi elə bir qeyri-adi yüksək vəzifə və mövqedir ki, onu sadə bir şəkildə şərh etmək mümkün deyil. Bəlkə də buna görədir ki, sünnə əhlinin tanınmış alimi Zəməxşəri "Kəşşaf” adlı böyük və məşhur təfsir kitabında bu ayənin təfsirində bu həqiqəti etiraf edir. Peyğəmbərin (s) və ən yaxın köməkçilərinin (ə) böyük fəzilət sahibi olduqlarına dəlalət edən bu ayə hamının qəbul etdiyi ən güclü sənəddir.
Kitabın adı: Siddiqeyi-Tahirə (ə) 2-ci cild
Admin: 3
Redaktor: 4
Sayt nəzarətçisi: 7
VİP: 1
İstifadəçi: 6678
Bu gün: 0
