Hüseynin (ə) zəban halı
Səslədin sən məni dada, qardaş,
Aç gözün gəldim imdadə qardaş.
Ya Əbülfəzl, ya Əbülfəzl
Taqətim yox bilirsən fərağa,
Qüssədən can yetibdir dodağa,
Düşmənim əl çalır dur ayağa,
Bir kəsim yox bu səhradə, qardaş.
Bir nəzər eylə bu bipənaha,
Gündüzüm döndü şami-siyaha,
Dur ayağa gedək xeyməgaha,
Sal susuz qızları yada,qardaş.
Fikri-dünyanı sən başdan atdın,
Səy edib aqibət kamına çatdın,
Su kənarında ləbteşnə yatdın,
Can nisar etdin azadə, qardaş.
Hifz edib məşki keçdin özündən,
Çıxmadın ta ölüncə sözündən,
Sancılıb üçpər ox sağ gözündən,
Gəlmişəm gör nə fəryada, qardaş.
Ey mənim qəm günüm, yoldaşım vay,
Düşdü sənsiz bəlaya başım vay,
Səslərəm vay cavan qardaşım vay,
Qalmışam tək bu dünyada qardaş.
Sən at üstdən üz üstə düşəndə,
Gördü Zəhra qolun yox bədəndə,
Səslədi ağlaram bu mühəndə,
Dadına gəldi Zəhra da, qardaş.
Ya Əbülfəzl, ya Əbüfləzl!