Həzrət Zeynəbin (s.ə) Kufədə zəban halı
Sər nizədə Quran oxuyan başına qurban,
Başdan tökülən qanına göz yaşına qurban.
Ey Fatimənin ruhu, axan qanına qurban,
Dindir məni canım o susuz canıa qurban,
Həm qanına, həm canına, imanına qurban,
Bu Kufənin əhli səni nə hala salıbdı,
Sər nizədə başın, bədənin yerdə qalıbdı.
Əfsus ola Zeynəb ürəyi yandı dubarə,
Gördü yaralı başa vurublar yenə yarə,
Şiddətlə xanım göz yaşını tökdü üzarə,
Həsrətlə bacı əllərini bir-birə vurdu,
Birdən dedi qardaş, başını məhmilə vurdu.
Qanlı başına daş vuran aramımı aldı,
İstəkli bacın ölmədi aya necə qaldı,
Zeynəb də Hüseyncan, başına məhmilə çaldı,
Qan süzdü başımdan o zaman ki, yerə qardaş,
Az qaldı Səkinən özünü öldürə, qardaş.