Şəhidlər ağasının (ə) zəban halı
Gəl Kərbəla çölündə Minayə, ya Mühəmməd (s)!
Məzlum Hüseynin ağlır səqqayə, ya Mühəmməd (s)!
Gəl başlanıb bu çöldə Əbbasımın əzası,
Ümidimi yıxıblar başında var yarası,
Qardaşım öldü, artdı gəl başımın bəlası,
Doğrandı cismi şan-şan, salimdi gör harası?
Gəlmir ələ edəm həml əxyamə ,ya Mühəmməd (s)!
Başın açıb bu çöldə gəl gör nə növi Zəhra,
Əkbər qəmin çıxartdı yaddan yaralı səqqa,
Sındı belim düzəlmir, yoxdur belimdə yara,
Az vəqtə Kərbəlada çarəm kəsildi cədda,
Gər ver təsəlli indi Zəhraya, ya Mühəmməd (s)!
Əl tapdılar Hüseynə sərdarımı yıxanda,
Yandı yaralı qəlbim əzasına baxanda,
Qardaşımın üzündən öpdüm canı çıxanda,
Əl çaldı əhli-Kufə məqsədinə çatanda,
Qəddi xəmidə baxdım ədayə, ya Mühəmməd (s)!
Yalqız qalıb Hüseynin səslər səni haraya,
Qəm oldu çarəm indi tez gəl bu Kərbəlaya,
Sındı belim büküldü bax qaməti rəcaya,
Düşdü gözüm ziyadan gəlləm özüm nəvaya,
Uff olsun indi ciddən dünyaya, ya Mühəmməd (s)!