Əbubəkr və Ömərin arasında baş verən hadisə
Xəbər Əbubəkrə yetişən zaman Ömərə dedi: Əlin şil olsun! Əgər məni öz başıma buraxsaydın,nə olardı? Bəlkə mən bu məsələni və qarışıq vəziyyəti isah edərdim, qarşıya çıxmış müşkülü bir yol ilə həll edərdim. Bu bizim üçün yaxşı deyildimi?Ömədedi:Bu işi görsəydin, qüdrətin azalacaq və məqamın kiçiləcəkdi. Mən də sənin üçün ürək yandırdım. Əbubəkr dedi:Vay olsun sənə! Bəs Muhamməd (s)-ın qızının sözləri nə olacaq? Camaat hamısı bildi ki, o nə istəyir və biz onun üçün nə hiylə qurmuşuq?!
Ömər dedi: Məgər Fatimənin (s.ə) dedikləri aradan gedən tünd bir danışıqdan artıqdırmı və keçib-gedən bir andan çoxdurmu?Təsəvvür et heç bu məsələ baş verməyib! Onların günahını mənim öhdəmə qoy!
Ravi deyir: Əbubəkr əli ilə Ömərin çiyninə vurub, dedi: Çoxlu məsələlər qarşıya çıxıbdır ki,sən onu həll etmisən!
Əbubəkrin camaata hədələyici sözləri
Əbubəkr elan edib, camaatı məscidə topladı. Minbərə çıxıb, Allaha həmd-səna edəndən sonra dedi: Bu nə haldır ki, hər bir sözlə arzu edirsiniz? Bu arzular Peyğəmbərinizin dövründə harada idi? Bəs,hər kəs nə eşidib desin və hər kəs şahid olub danışsın! Lakin bu hadisə, quyruğu özünə şahid olan tülkünün hadisəsinə bənzəyir. Hər kəs fitnə törədirsə,Allah ona lənət etsin! Agah olun! Əgər istəsəm, deyəcəyəm və əgər danışsam, hər şeyi aşkar edəcəyəm. Amma nə qədər məni azad buraxıblarsa bir söz deməyəcəyəm. Onlar, uşaqları və qadınları köməyə çağırırlar.
Ey Ənsar! Sizin səfehlərin sözləri mənə çatıbdır. And olsun Allaha, Peyğəmbərin (s) dediklərinı əmə və riayət edən ən ləyaqətli adamlar sizsiniz. Siz, Peyğəmbəri öz yanınıza çağırıb ona sığınacaq verdiniz. Ona kömək etdiniz. Bu gün siz, Peyğəmbəri (s) əhd-peymanını qorumaq üçün hamıdan ləyaqətlisiniz.
Nə isə bunların hamısını yaddan çıxardın. Sabah sübh hamınız gəlib, öz paylarınızı alın. Mən elə bir şəxsəm ki, ləyaqətsiz adamdan başqa heç bir kəsin qarşısında həddini aşmır və heç kəsə əl qaldırmıram.Vəssəlam!
Mənbə: "Fatimə Zəhra (s.ə) xütbəsi" kitabı