Qəsbkarların əyadəti və Fatimənin (s.ə) qəzəbi
Həzrət Zəhra (s.ə) hicabını geydi. Onlarla üzbə-üz oturmamaq üçün, üzünü divara çevirdi. Orada bir-neçə qadın da var idi. Əbubəkr və Ömər evə daxil oldular. Fatimeyi-Zəhranı (s.ə) görən kimi salam verdilər. Amma həzrət onların salamının cavabını vermədi. Fatimə (s.ə) üzünü divara sarı çevirmişdi. Onlar həzrətin gözü önündə oturmaq istədilər. Amma Fatimeyi-Zəhra (s.ə) onlardan üz döndərdi. Bu iş bir neçə dəfə təkrar oldu. Nəhayət, Fatimə (s.ə) Əmirəl-möminin Əli (ə)-a dedi: "Üzümə bir parça at!" Sonra qadınlara dedi: "Siz məni bu yana döndərin!" Fatimeyi Zəhranın (s.ə) bu sözündən məlum olur ki, Həzrətin bədənindəki yaralar çox şiddətli idi. Hətta Həzrət istədiyi tərəfə özü dönə bilmirdi. Əbubəkr üzür istəməyə başlayıb dedi:
Ey Peyğəmbər qızı! Biz səni razı salmağa gəlmişik. Sənə etdiyimiz pisliyə görə bizi bağışla! Fatimeyi-Zəhra (s.ə) buyurdu: Atamla görüşməyincə,sizin işlərinizi və mənə etdiyiniz zülmləri ona şikayət etməyincə sizinlə bir kəlmə də danışmayacağam.
Fatimeyi-Zəhra (s.ə) Əbubəkr və Öməri mühakimə edir
Əbubəkr və Ömər dedilər: Biz səndən üzür istəməyə gəlmişik, bizi öz əməllərimizlə danlama! Fatimə (s.ə) üzünü Əmirəl-mömininə Əli (ə) tutub dedi: Peyğəmbərdən (s) eşidibsiz ki,buyururdu: "Fatimə mənim ürəyimin parasıdır. Hər kəs ona əziyyət versə, mənə əziyyət vermiş olar. "
Onlar dedilər: Bəli, eşitmişik.
Fatimə (s.ə) buyurdu: Əlhəmdulillah.
Mənbə: "Fatimə Zəhra (s.ə) xütbəsi" kitabı