İmamın vidası
Vaxt o vaxt oldu vidai-axırın etsin imam,
Pa rikab üstə qoyubdu eylədi tərki-xiyam,
Zülcənah-xoş qədəm yol bağlayıbdı qam-qam,
Zindəgidən sirr edibdi dərdi-hicran Zeynəbi.
Zeynəb az qaldı gedə əldən bilib məzlum imam,
Qəlbinin üstə əlin qoydu o şahi təşnə kam,
Ərz edib rəbbül-ibadə ey Xudayi-sübhü-şam,
Qüssədən azad elə bu qəlbi lərzan Zeynəbi.
Məzhəri-Siddiqə-kübrayə Allah, səbir ver,
Rəhm eylə pərvərdə Zəhrayə Allah, səbir ver,
Qəhrəmani-yovmi-Aşurayə Allah, səbir ver,
Daldalandır sayə lütfündə hər an Zeynəbi.