Peyğəmbərlərin missiyalarından bəziləri
0
Müəllif:
♥kerbubela♥ | 3-02-2014, 20:02 | Baxılıb: 1 124
Bəhsimiz o kəslər haqqındadır ki, insan tərbiyə etmiş və başqa sözlə desək, cəmiyyətin müəllimləri olmuşdular. İlahi Peyğəmbərlər (ə) gəlmişdilər ki, insanda olan üç nəfsani hissin meyyarını təyin etsinlər. Yəni, onlar şəhvətin, qəzəbin və vahimə qüvvəsinin hansı sərhədlər daxilində saxlanılmasını göstərmək üçün göndəriliblər. Dünya və maddiyyata meyl hər bir insanda mövcuddur. Hər bir insan daxilən dünyaya tərəf cəzb olunur. Bu meyl insanı maddiyyata tərəf çəkir.
(Ayətullah Muctəba Tehraninin bəhslərindən)
Mal-dövlət.
Mal elə bir şeydir ki, insan şəhvani meylinə görə onun ardınca olur. Peyğəmbərlər (ə) mal-dövlətə görə bizə buyururlar: "İnsan gərək malı hər nə yolla olursa-olsun əldə etməsin. Hər mala əl vurmasın. İnsan İlahi həddlərdən kənara çıxmamalıdır”.
İmam Sadiq (ə) buyurur: -"İnsanın zəif nöqtələrindən biri - həmin mal məsələsidir”.
Cah-cəlal və vəzifə.
İnsanda olan başqa bir zəif nöqtə - cah-cəlal və vəzifədir. Bu haqda deyirlər: "Cah-cəlal və vəzifənin ləzzəti, malın ləzzətindən də üstündür”. O kəslərin ki, cah-cəlala əlaqələri vardır, mallarını vəzifəyə və məqama çatmaq üçün fəda edərlər. Ona görə də dahilər deyirlər ki, vəzifə maldan da şirindir.
Bu nöqtəni vurğulasaq yerinə düşər ki, peyğəmbərlər (ə) mal-dövlət əldə etməyin əleyhinə deyildirlər. Onlar halal yolla əldə edilmiş mal-dövlətin əleyhinə olmamışdılar. Çünki, bu meyl insanda fitridir, Allah bu meyli Özü insanın daxilinə qoymuşdur. Xilqət aləmində hər nə yaradıbsa, xeyirdir. Ancaq insanda tələb hissi də vardır ki, onun sərhədi yoxdur. Peyğəmbərlər (ə) gəliblər ki, bu meyllərə sərhəd qoysunlar, onları qadağan etmək üçün gəlməyiblər.
Fəsadın qarşısını almaq üçün evlənmək.
Nikah insanı kontrola dəvət edir. Aqil insanlar diqqət etsələr görərlər ki, nikah bağlamaq insanı fəsaddan və zinadan uzaqlaşdırır və insanın şəhvani hisslərinə məhdudiyyət qoyaraq, onu düz yola hidayət edir. Quran heç bir zaman daxili meylləri öldürməyə dəvət etməmişdir. Onun dəvəti o olmuşdur ki, bəzi nəfsani meylləri məhdudlaşdırmaq lazımdır. Peyğəmblərin (ə) işi də məhz bu olmuşdur.
Peyğəmbərlərin (ə) dəvətindəki orta hədd.
Əgər yaxşı diqqət etsək, görərik ki, Peyğəmbələrin (ə) məqsədi insanlıq meyllərinin kökünü kəsmək deyil onları konkret bir çərçivə daxilində saxlamağı örgətmək olmuşdur. Onlar istəyirdilər ki, insan bu qüvvələrini kontrol edərək, səadətə çatsın. İnsanın qəlbində cavidan olmaq hissi də vardır. İnsan fitri olaraq, başa düşür ki, cavidandır və fani deyildir. Ancaq onu da bilir ki, dünyada cavidan olmaq mümkün deyildir.
Peyğəmbərlərin (ə) başqa bir vəzifəsi də insanları axirətlə tanış etməkdir. Onlar insanda olan bu hissi canlı tutsub mal və dünyaya olan bağlılıqlarını məhddulaşdırırlar ki, cavidan olmaq fikrindən qafil olmasınlar. Onlar insanlara başa salmağa çalışmışdılar ki, bu dünya onların əbədi qalacağı yer deyildir. Cavidanlıq axirətdədir. Başqa sözlə desək, peyğəmbərlər (ə) bu hissi insanların daxillərində cücərtmək istəmişlər. Onlar istəyirlər ki, insan öz-özünə desin "Mən başqa bir dünyaya aidəm”.
Lakin insan istəyir ki, üç nəfsani meyli daima azad olsun. Ona görə də əql nəfsi kontrol edir və onun gözətçisidir. Din ağılla eyni istiqamətdə hərəkət edir. Ağılla hərəkət edən insan daima öz nəfsini kontrolda saxlayır və qoymur ki, sərhədlərini aşsın. Deməli, insan ömrünün axırına qədər nəfsinə nəzarət etməli və istəklərini dinə uyğun tənzim etməlidir. Bu cür olan halda insan Allahın vəd etdiyi əbədi cavidanlığa çata bilər.
(Ayətullah Hacıağa Muctəba Tehraninin saytına istinadən)
 |
Mətndə qramatik səhv var? Onu siçan ilə seçin və
"Ctrl+Enter" düyməsini sıxın (Savab qazanmağa çalışın) |
Bilgilendirme
Yorum Ekleyebilmeniz için Sitemize Kayıt Olmanız Gerekmektedir.
Admin: 3
Redaktor: 4
Sayt nəzarətçisi: 7
VİP: 1
İstifadəçi: 6678
Bu gün: 0
