“Bəqərə” surəsi (17-ci hissə)

﴿مَثَلُهُمْ كَمَثَلِ الَّذِي اسْتَوْقَدَ نَاراً فَلَمَّا أَضَاءتْ مَا حَوْلَهُ ذَهَبَ اللّهُ بِنُورِهِمْ وَتَرَكَهُمْ فِي ظُلُمَاتٍ لاَّ يُبْصِرُونَ﴾

“Onların halı od alışdırmış şəxslərin halına bənzər. Od öz ətrafını işıqlandırdığı zaman Allah onların işığını alar və onları heç nə görmədikləri zülmətdə buraxar.”

Nöqtələr

◘Bir məsələni xalqa anlatmaq üçün misalların mühüm rolu var. Misallar, haqqında danışılan məsələni aydınlaşdırır və bu vasitə ilə yol yaxın və ümumi olur. Misal əminlik dərəcəsini qaldırır və inadkarları yerində oturdur. Quranda xeyli misallar çəkilmişdir. O cümlədən:

Haqq suya, batil isə su üzərindəki qabarcığa bənzədilir. Haqq pak, batil isə çirkin ağaca bənzədilir. Kafirlərin əməlləri bərk külək qarşısında külə oxşadılır. Bəzən də kafirlərin əməlləri ilğıma oxşadılır. Bütlər və zalım hakimlər hörümçək yuvasına (toruna) oxşadılır. Əməlsiz alimlər kitab daşıyan ulağa oxşadılır. Qeybət ölmüş qardaşın ətini yemək kimi təqdim olunur.

◘İmam Riza (ə) buyurmuşdur: (“Tərəkəhum fi zulumat”) ayəsinin mənası budur ki, Allah onları özbaşına buraxır”.

Bildirişlər

1. Münafiq nura çatmaq üçün oddan istifadə edir. Odun isə külü, tüstüsü və yandırıcı xüsusiyyəti də var. (“Nstəvqədə narən”)

2. İslam nuru aləmi əhatə edir. Bu nurun kölgəsində münafiqlərin İslam adı altında göstərmək istədikləri nur isə zəif və davamsızdır. (“Əzaət ma həvləhu”)

3. İslam nur, küfr isə qaranlıqdır.(“Zəhəbəllahu bi nurihim və tərəkəhum fi zulumat”)

4. Bir nurdan bəhrələnməyən insan müxtəlif zülmətlərdə qalasıdır. (“Binurihim... fi zulumat”) (“Nur” sözü tək, “zulumat” sözü isə cəm haldadır.)

5. Münafiqlərin planları və qurğuları Allahın iradəsi ilə yarımçıq qalır. (“Zəhəbəllahu binurihim”)

6. Münafiqlərin müqabil tərəfi Allahdır. (“Zəhəbəllahu binurihim”)

7. Münafiqlərin aqibəti və gələcəyi qaranlıqdır. (“Fi zulumat”)

8. Münafiqlər qorxu və iztiraba düçar halda uzun müddətli qərarlarında dolaşmışlar. (“Fi zulumatin la yubsirun”)

9. Bəzən başlanğıcda iman həqiqi olur. Amma insan zaman ötdükcə çaşqınlığa meyl edir və münafiqə çevrilir. (“Nurihim” sözündən görünür ki, onların nuru olmuş, amma həmin nura tərəf dönməmişlər.”)

Kitabın adı: Nur təfsiri (birinci cild)

Müəllif: Möhsin Qəraəti