Allahdan başqa heç kəsə ağız açmamaq 

İnasafla həzrət İbrahimin(ə) əhvalat və həyatına nəzər saldıqda görərik ki, həqiqətən onun ləyaqəti vardır ki, Allah ona məhəbbətini izhar etsin. Həzrət İbrahim(ə) öz əməl və ixlası ilə bu dünyada hər bir insanın qüdrəti çatdığı miqdarda ixlasla onu Allaha təqdim edir. Və həzrət İbrahimin(ə) bu əməli də bizlərə bir örnəkdir. Quran və əhli-beyt(ə) onun bu kimi hadisə və əhvalatlarını tərif etmişlər.

Aşura günü İmam Hüseyn(ə) İmam Səccadla(ə) bir xeymədə xəlvətlikdə söhbət etmişlər. Alimlərin buyurduğuna görə İmam Hüseyn(ə) şəhadətə getməzdən əvvəl imamət sirlərini öz oğlu İmam Səccada(ə) tapşırdı. O günlər İmam Səccad(ə) bərk xəstə idi. Onun xəstəliyi bu dərəcədə ağır idi ki, yalnız İmam Hüseyn(ə) xeyməyə daxil olarkən əsaya söykənərək güclə ayağa qalxa bildi. Onlar xeymədə xüsusi söhbətlər etmişlər və heç kəsə xeyməyə daxil olmağa icazə verməmişlər. Onların etdikləri söhbətlərdən heç kəsin xəbəri olmadı. Yalnız İmam Səccad(ə) o söhbətlərin bəzilərini buyurmuşdur.

İmam Hüseyn(ə) oğlunun bərk xəstə olduğunu gördükdə ondan soruşdu: Oğul, sən bu halda Allahdan nə arzulayırsan?

İmam Səccad(ə) atasının cavabında buyurdu: Ata, mənim Allahdan istəyim budur ki, Allah Özü mənim barəmdə nə iradə etsə onun həyata keçməsini istəyirəm. Bu vəziyyətdə mənim dərd-qəmim yalnız Allahın mənim barəmdə istəyinin həyata keçməsidir. Ondan başqa heç bir şey arzulamıram.

İmam Hüseyn(ə) onun sözlərini dəstəkləyərək buyurdu: Oğul sənin bu sözlərin İbrahim(ə)-ın Allah barədə buyurduğu həmin sözlərdir. Həzrət İbrahim(ə)-ı odun içinə atmaq istədikdə Allahın mələyi onun yanına gəlib ürəyindən nə keçdiyini soruşduqda İbrahim(ə) belə buyurdu: Mən səndən heç nə istəmirəm. Allah təalanın mənim bu halımdan xəbərdar olması mənə kifayətdir. Allah Özü bilir ki, mən Ondan nə istəyirəm.

Bunları qeyd etməkdə məqsədim odur ki, həzrət İbrahim(ə) ilə Allahın xəlil, dost olsamı belə mərhələlərlə isbat olunmuşdur. Allah-təala onu ömrünün sonuna qədər müxtəlif imtahanlardan və sınaqlardan keçirmişdir.

Allahın ölüm mələyi həzrət İbrahimin(ə) canını almağa gəldikdə İbrahim(ə) ona dedi: İndi ki, məni aparmaq istəyirsən, sənə bir sualım var. Heç görmüsənmi ki, bir dost öz dostunun ölmünü istəsin? Əzrail(ə) Allaha dedi: İlahi, İbrahim(ə) mənə belə bir sual verdi. Allah-təala buyurdu: Get onun cavabında belə de: “Ya İbrahim! Heç görmüsənmi ki, bir dost öz dostunun görüşünə getməkdən imtina etsin?”

Dost həmişə öz dostunun görüşünü istəyər. Allah-təala da istəyirdi ki, İbrahimin(ə) ömrünün son vaxtlarında dost, xəlil sözünü ona təkrar etdirsin və ona olan məhəbbətini bütün aləmə elan etsin.

Yuxarıda qeyd etdiyimiz mətləb bir haşiyə ünvanı ilə qeyd olundu. Lakin əsas bəhsimiz həzrət İbrahimin(ə) hansı xüsusiyyətlərə görə Allahın xəlili olması barədədir.

قَالَ الصَّادِقُ(ع): اِنَّمَا اتَّخَذَ اللّهُ إِبْرَاهِيمَ خَلِيلاً لأنه لم يسئل احداً قط غير الله

İmam Sadiq(ə) buyurur: “Allah həzrət İbrahimi(ə) heç kəsə ağız açıb, Allahdan başqa birindən bir şey diləməməsinə görə Özünə xəlil etdi.”

Həqiqətən həzrət İbrahim(ə) ömrünün sonuna qədər ehtiyacı olsaydı belə Allahdan başqa heç kəsə ağız açıb bir şey istəməmişdir. Həzrət İbrahim(ə) hər bir çətinliyə dözüb səbr edər və heç kəsə öz çətinliklərinə görə ağız açmazdı.

Kitabın adı: Məfatihul Cinan