6. İxlas

Qəlbdə iman yaradan əməllərin altıncısı Allaha ixlasla -saf niyyətlə ibadət etməkdən ibarətdir. İxlas odur ki, insan etdiyi hər bir ibadəti yalnız və yalnız Allaha görə yerinə yetirsin və etdiyi ibadətlərdə Allahdan başqasını şərik qoşmasın. Alimlər ixlas üçün belə bir tərif də qeyd etmişlər. “İxlas odur ki, insanın niyyəti Allahdan başqa bütün şeylərdən pak olsun.”
Bir nəfər Həzrət Peyğəmbər(s)-in hüzuruna gəlib dedi: “Ya Rəsulallah, mən Allah yolunda infaq edirəm və sileyi-rəhm edirəm. Mən bu əməlləri Allaha görə edirəm, lakin camaat bu işlərimə görə məni tərif edəndə xoşhal olub sevinirəm. Mənim bu əməlim yaxşı işdirmi?”
Həzrət Peyğəmbər(s) bir söz deməyib sükut etdi. Allah-təala O Həzrətə bu ayəni nazil etdi:
فَمَن كَانَ يَرْجُو لِقَاء رَبِّهِ فَلْيَعْمَلْ عَمَلًا صَالِحًا وَلَا يُشْرِكْ بِعِبَادَةِ رَبِّهِ أَحَدًا
“Kim Rəbbi ilə qarşılaşacağına (Qiyamət günü dirilib haqq-hesab üçün Allahın hüzurunda duracağına) ümid bəsləyirsə, yaxşı işlər görsün və Rəbbinə etdiyi ibadətə heç kəsi şərik qoşmasın.”2
Peyğəmbərə nazil olan bu ayə həm həmin şəxsin sualına cavab oldu və həm də insanlara bildirdi ki, Allaha görə etdiyi ibadətlərində başqalarını şərik qoşmasınlar. Əgər insan Allaha görə etdiyi ibadətlərdə kiminsə onu tərifləməsindən xoşu gəlirsə, artıq o ibadət Allaha xatir yox, onu tərifləyən üçündür. Məsələn, insan gərək Allaha xatir etdiyi məscid tikdirmək, su çəkdirmək, körpü salmaq, ehsan etmək və bu kimi ibadətləri kiminsə onu tərifləməsinə və ya ad-san qazanmasına görə etməsin və kiminsə onu bu əməlinə görə təriləməsindən sevinməsin.
Həvarilər İsa Peyğəmbərə dedilər: “Ya İsa! Allaha müxlis (ixlasla ibadət edən) kimdir?” İsa peyğəmbər buyurdu: “Müxlis o kəsdir ki, Allaha ibadət edər və onun bu əməlinə görə kiminsə tərifləməsini sevməz.”
Bunun üçün də insan Allaha görə etdiyi bir işdə kimisə şərik qoşarsa, onun bu əməlini Allah qəbul etməz.
Musa Peyğəmbər Misirdən çıxıb Mədyən şəhərinə yollandı. Şəhərin girəcəyində bir bulaq var idi. Camaat öz qoyunlarını suvarmaq üçün o bulağa gəlirdi. Orada iki qız dayanmışdı. Onlar da öz qoyunlarını suvarmaq üçün ora gəlmişdilər. Lakin bulaq başında çox adam olduğundan qızlar qoyunlarını suvara bilmirdilər. Musa Peyğəmbər gəlib qızlara qoyunları suvarmaqda kömək etdi. Qızlar ona təşəkkürlərini bildirib ayrıldılar. O qızlar Şüeyb peyğəmbərin qızları idi. Lakin Musa Peyğəmbər onun qızlarını tanımırdı. Qızlar yolda başlarına gələn əhvalatı evdə öz atalarına danışdılar. Şüeyb peyğəmbər bildi ki, o, Musa(ə)-dır. O, qızlara dedi: “Gedin, onu bizə qonaq çağırın.” Qızlar gəlib Musa(ə)-a dedilər ki, atam səni evə dəvət edir. Musa(ə) Şüeyb peyğəmbərin evinə daxil olanda gördü ki, süfrə açıblar. Ona görə də süfrə kənarında əyləşmədi. Şüeyb peyğəmbər dedi: “Nəyə görə süfrə kənarında əyləşmirsən?” Musa peyğəmbər orada qiymətli bir söz dedi: “Biz elə bir ailədənik ki, axirətə görə etdiyimiz bir əməli heç bir şeyə, hətta yer kürəsini qızılla doldursalar belə, onunla dəyişmərik.” Şüeyb peyğəmbər dedi: “Mən bu qonağlığı sənin etdiyin o yaxşılığa görə vermirəm. Mən də bu süfrəni Allaha xatir sənin üçün açmışam.”
Buna görə də ixlasla, saf niyyətlə görülən əməllər insanın qəlbində iman yaradır.

Kitabın adı: İmam Hüseyn (ə) məktəbi