Həzrət Əli əleyhissalamın mədhində
Əlidi nuri-Kibriya, Əli çıraği-rahnüma
Əli vəsiyyi-Müstəfa, Əli İmami-müqtəda
Əli müinü-yavəri yüz irmi dörd min ənbiya
Əli ədüvv üçün bəla, Əli mühibb üçün şəfa
Əli rümuzi həl-əta, Əli xəzineyi əta
Əli vəsileyi dua, Əli qülub üçün şəfa
Əli fəna, Əli bəqa, Əli əmiri övliya
Əli süruri sineye cəmali xətmül-ənbiya
Gedin çıxın fələklərə, gəlin gəzün məmaliki
Görün ki hansı millətin bu no”i rəhnuması var!
Cənabi Məryəm istədi doğa Məsihi beytidə
Nida yetişdi zadigəh deyil yerin bəhası var
Bir ayrı yerdə vəz”i həmli qıl o nuri pakuvi
Bu vadiye Müqəddəsin məqami-kibriyası var
Amma Əli anası istədi Əlini vəz”e həml edə
Yarıldı Kəbənin evi, görüb Həqqün sədası var
Məhəbbət eylə qoy qədəm, gətir vücudə nurimi
O nuri pakilən bu Beyti ə”zəmin cəlası var
Qədəm qoyanda gördü dörd xanımdı mahi parətək
O banuye müqəddəsə salamü-mərhəbası var
Mələklər oldu qabələ, vücudə gəldi nuri Həqq
İşıqlı bir çıraği tək təcəlliye ziyası var
Ziyarət etdi hurilər dübarə ğaib oldular
Anası gördü oğlunun behiştidən libası var
Götürdü basdı bağrına, görüb yumuqdu gözləri
Dedi: İlahi olmuya gözündə ibtilası var?
Dübarə Kəbənin evi yarıldı çıxdı Fatimə
Nə gördülər: qucaqda bir işıqlı ay parası var!
Atası aldı iylədi, yenə Əli göz açmadı
Öpüb ziyarət eylədi, nə qədri əqrəbası var
Peyambərin qucağinə gəlincə yumdu gözlərin
Peyambər aldı gördü bir cəmali məhliqası var
Be fövri açdı gözlərin baxıb cəmali həzrətə
O aşiqanə baxmağın nişan verir vəfası var
Dolandı ruzigarilər gəlib 16 sinninə
İşıqlanırdı ay kimi, şücaətü-səxası var
Kəbin kəsildi ərşidə, bəzəndi asimanilər
Əlini gördilər hamı, geyibdi toy libası var
Sənin o toy libasivə, təmami şiələr fəda
Mədinənin xanımları Hicazi ləhni oxşadı
Ərus olubdu Fatimə, əlində toy hənası var
Oxurdu əndəlibilər ucaldı sövti nəğməcat
Həvadə quşların əcəb sədaye del güşasi var
Dağın dalında batdı gün, hava qızardı qan kimi
Şəfəqdə geydi qırmızı, neyçünki toy əsası var
Elə ki daldalandı gün Əli evində çıxdı ay
Bu aydı? Yox! Ərusidi, cəmali Həq nüması var
Nə ya, nə gün? Gərək düşə sitarələr əyaqinə
Bu bir ərusidir bunun, Hüseyn kimi balası var
Cənabi Xətmül-ənbiya gəlib zifaf otağına
Solda oturdu Fatimə, sağında Mürtəzası var
Buyurdu ya Əli bir az ucalt görüm əmmaməni
Əmmamə qovzananda gördi gün kimi cəlası var
Ərus otağı nur alıb ucaldı 7 rəng nur
Baxan deyərdi aləmin zəbərcədü-təlası var
Dönüb buyurdu Fatimə götür görüm niqabını
Aşağı saldı başini geyindi çün həyası var
Niqab gönürdü Fatimə, qarışdı nurə nurilər
On iki rəngi nuridi on iki rəhnumasi var
Ərusi verdi əl-ələ, buyurdu bax əmoğlucan
Bu bir ərusidir Xuda yanında çox bəhası var
Nəzarə qıl ərusivə, mənim əmanətimdi bu
Nə sınmayıbdı qolları, nə sinədə yarası var
***
Aman o vaxta ey Xuda, ucaldı Zeynəbin səsi:
Anam yıxıldı gəl baba, yanıqlı ahu-vası var
Yetişdi gördü Mürtəza, Peyambərin əmanəti
Üzün qoyubdu toprağa, həzin-həzin nəvası var
Götürdü çaldı toprağa, o zalimi sitəmgəri
Başın kəsəndə gördülər, dilində iltiması var
Buyurdu: olmasaydı gər Peyambərin vəsiyyəti
Görərdün onda tiğimin qana nə iştəhası var!
Bu kəlməni eşitcəyin, çığırdı bağlıyın qolun
Be fövri bağlanıb qolu, vəsiyyətə rizası var
Kəşan-kəşan apardılar, baxanda Zeynəb ağladı
Dedi: İlahi başimin nə qədri gör bəlası var!
Anam yıxıldı, verdi can, babam da getdi neyləyim
Hara gedim kimə deyim, bu Zeynəbin harası var
Əli gedir, Hüseyn gedir, baxıb dalınca ağlıyır
Dolandı gördü Zeynəbi, səfaye "ya əxa”sı var
Çağırdı gəl Hüseyn, Hüseyn amandı getmə bir dayan
Gəlin görək anamızı, ölübdü, ya bəqası var
Alıb əmaməsin ələ gəlib dolandı başinə
Göz açdı gördü Fatimə, əzizinin əzası var
Buyurdu: bəs Əli hanı? Hüseyn dedi: apardılar
Dedi: görüm əmoğlumun başında nə bəlası var
Dedilər beyət etməsən vücudüvün cəzası var
Əli dayandı dinmədi, ucaldı onda həl-hələ
Baxanda xəlqi gördü bir yəhudinin sədası var
Uca səsiylə səslənir: İlahi şahid olgunan!
Qəbule diynün eylirəm, zamanın iqtizası var
Dedi: özüm yəhudiyəm, Peyəmbərə baş əymədim
Bu səhnə ayrı səhnədir, bir ayrı macərası var
Özüm gözümlə görmüşəm o bağlanan biləkləri
Vuranda böldü Mərhəbi, bölündü hər əzası var
O gün ki, gəldi Xeybərə, bu şahsəvari Lafəta
Dalında 7 yüz nəfər qılınc vuran fədası var
Həvayə qalxdı quş kimi, atıldı keçdi xəndəgi
Gətərdi vurdu səhnəyə, əlindəki livası var
12 min qılıc vuran befövri çıxdı qəl”ədən
Edəndə həmlə gördülər, nə xovfü-nə hərası var
Ölən ölüb qalanları dağıtdı tökdü xəndəgə
Bir iddə qaçdı qəl”əyə, dayanmağın xətası var
Gəlib yapışdı babidən, təkan verəndə titrədi
Uçuldu 7 saxtiman, o qəl”ənin binası var
Çıxartdı babi Xeybəri, gətirdi qoydu xəndəgə
O körpüdən gəlib keçib nə qədri aşinası var
Təəccübəm bunun qolun o hansı ipdi bağlayıb?!
Necə görün durub baxır, bu möhnətə rizası var
O qolları 12 min səvarə bağlayammadı
Bunun qolunu bağlayan o dinidir xudası var
Mən indi bildim ey Xuda, bu din, dini həqqidir
Bu dinə məzhəbim fəda, fənası yox, bəqası var
Qızışdı birdən ağladı, qaçıb yıxıldı toprağa
Üzün qoyub əyağinə, ürəkdə ahü-vası var
Dedi: atam-anam fəda o bağlanan biləklərə
Bu bəxti qarə nökərin, sənə bir iltiması var:
Sabah, qiyamətin günü gələndə səhni məhşərə
Şəfaət eyləsən mənim günahımın dəvası var
Üzün tutub cəmaətə dedi: budur vəliyyi həqq
Sizin bu dini-həqqizin, nə qədri xudnəması var!
Məgər vəsiyyət etmədi cəhanə Xətmül-ənbiya
Kitabı, bir də itrəti görün kimin vəfası var!
Ucaldı onda həl-hələ, yol açdı qövmi bihəya
Gəlib yetişdi Fatimə, başında bir əbası var
Sağında Müctəba gəlir, alıb əmmaməsin ələ
Solunda 7 sinnidə Hüseyni Kərbəlası var
Həzin səsiylə səslədi: açın əmoğlumun qolun
Ömər cavabi vermədi, rəyasətin həvası var
Xanım əl atdı sinəyə, çıxartdı qəm nişanəsin
Əlində gördülər tutub Peyəmbərin qəbası var
Əzəl öpüb o köynəgi yapışdı böldü nisfidən
Tutub həvadə saxladı,hər əldə bir parası var
O köynəgin parasını Hüseyn başına bağladı
Birin də bağladı Həsən başına, müddəası var
Həsən, Hüseyn qabağidə ayaq götürdü Fatimə
Yetişdilər o qəbrə ki, yatıbdı, Müstəfası var
Həsən, Hüseyn qucaqladı Peyəmbərin məzarini
Xanım əl atdı başinə atsının qərası var
Elə ki, istədi aça o qarənin girehlərin
O qəbri paki titrədi göründü qəm həvası var
Bəla əhatə eylədi, təzəlzül etdi titrədi
O məscidin nə qədri sütunu var, binası var
Gəlib be fövri açdılar, o bağlanan biləkləri
Əlini gətirdi mənzilə, o banuye mücəllələ
Dedi: İlahi qəlbimin cəlalüvə şünasi var
Yapışdı 4 balasının əlin dolandı başinə
Dolandı baxdı ağladı, nə qədri gör vəfası var!
Deyən yox idi Fatimə, baxıb bu qədri ağlama!
Nə teşnədir, nə xəstədir, nə qürbətin cəfası var
***
Hüseyn gələndə xeymiyə, Ruqəyyə döndü başinə
Baxanda gördü sinədə, sağalmayan yarası var
35 il dolanmışam, sənin yasında ya Hüseyn!
Bu bəxti qarə "Mün”imin” ürəkdən iltiması var
Mənim axanda gözlərim, başımda bir dəqiqə gəl
Gözüm gözündə can verim, bu ölməyin səfası var
Rəfiqü-aşinalərə, salami verdim almadı
Rəfiqi neyləyir o kəs sənə ki ittikası var.