Zeynəbin (s) Əbülfəzldən (ə) kömək istəməsi
Gəl xeymələrim zülmilə odlandı, Əbülfəzl,
İmadad elə od içrə balam yandı, Əbülfəzl.
Dur, yatma Fərat üstə işim müşkülə düşdü,
Gəşti ümidim atam oğlu gələ düşdü,
İmdad eləyirdin hamıya iş belə düşdü,
Gəl indi mənim dövrəmi düşmənlər alıbdı,
Zeynəb sənə qurban, yaxam əllərdə qalıbdı.
Bikəs bacınam sən mənə imdad elə, qardaş,
Xeyməm yanır Zeynəbini yad elə, qardaş,
Od içrə yanan qızları azad elə, qardaş,
Bir gün vardı başımıza sayə salardın,
Avarə qalan qızları ağuşə alardın.