Mən günorta çağı vəfat edəcəyəm
Münasibətimiz çox səmimi olduğundan ona dedim: Ağa, sizin bu qədər qorxmağınız yersizdir! Siz həmişə qış fəsli gələndə bir qədər narahatçılıq keçirir, sonra sağalırsınız.
O, belə buyurdu: Xeyir, mənim işim və ya vəfatım zöhr vaxtıdır.
Mən daha bir söz demədim və dərhal onun buyurduğu işi yerinə yetirmək üçün getdim. Mən onun zöhrdən qabaq vəfat etməsindən və pulların qeyri-müəyyən vəziyyətdə qalaraq vərəsəsinə və ya baqasına həmin yerdə məsrəf olunmasını bilmədiyim üçün dərhal faytona mindim. Günorta çatmamış bu işləri yerinə yetirib qayıtdım, hələ o vəfat etməmişdi.
Quranla istixarə
Bu hadisədən bir gün qabaq mənə demişdi ki, onun üçün Qur᾽anı gətirim. Sonra Qur᾽anı açıb diqqət və zikrlə əvvəldəki ayəni oxudu:
(Ləhu də᾽vətul həqq)
«Onun üçündür haqqın də᾽vəti və çağırışı.»(Rə᾽d surəsi-14)
Zahirən o ağladı və Allahla razi-niyaz etdi. Həmin gecə, yoxsa dəqiq bilmirəm, sonrakı gecə öz möhürünü də sındırdı.
Ağa Əli, buyurun!
Vəfatının yaxın günlərindən birində gözü qapıya dikilmişdi. Belə nəzərə çarpırdı ki, qeyri-adi şeyləri müşahidə edir. Birdən dedi: Ağa Əli, buyur!
Çox çəkmədi ki, əvvəlki vəziyyətinə qayıtdı, son iki-üç günü adətən zikr deyir, Allahla raz-niyazla edirdi. Bir dəfə «Ədilə» duasını istədi. Vəfat etdiyi gün mən tam xatircəmliklə «Məkasib» dərsini evdə demişdim. Çünki onun vəziyyəti çox da qeyri adi deyildi. Sonra onun yatdığı kiçik otağa getdim. O zaman mənim həyat yoldaşım, yə᾽ni mərhum Höccətin qızı da orada idi. Ağanın da üzü divara tərəf idi və zikr edir, dua oxuyurdu. O, dedi: Ağa bu gün bir az iztirablıdır. Onun iztirabı zahirdə həmin zikrlər və dualardan ibarət idi. Mən salam verdim, cavabını aldıqdan sonra buyurdu: Bu gün hansı gündür?
Dedim: Şənbədir.
Dedi: Ağa Bürucerdi dərsə getdimi?
Dedim: Bəli.
Sonra səmimi qəlbdən şad oldu və bir neçə dəfə dedi: Əlhəmdu-lillah!
Bə᾽zi söhbətlər də etdi ki, ixtisara riayət olunsun deyə, onları qeyd etmirik.
Türbət suyu
Onun qızı deyir: Ağa bu gün bir qədər iztirablıdır, bir qədər türbət verək.
Dedilər: Yaxşıdır.
Sonra türbəti hazırladılar, hüzuruna gətirdim ki, onu içsin. O, oturdu, mən stəkanı onun qabağına apardım. O, belə fikirləşdi ki, yeməli və ya dərmandır. Bir qədər narahat oldu və dedi: Bu nədir?
Dedim: Türbətdir.
Dərhal onun vəziyyəti düzəldi, üzününü ifadəsi dəyişildi və türbət suyunu axıra qədər içdi, sonra bu sözləri dedi:
«Axiru zadi minəddünya türbətül Hüseyn» Yə᾽ni, «dünyadan götürdüyüm axırıncı ehtiyat-Hüseyn türbətidir».
Yenidən yatdı və əvvəlki vəziyyətinə qayıtdı. O, dua oxuyur raz-niyaz edirdi. Dəqiq yadımda deyil, deyəsən mən də onun yaxınlığında idim. İkinci dəfə zahirən öz göstərişi ilə «Ədilə» duasını onun üçün qiraət etdilər. Ağa Seyyid Həsən (onun ikinci oğlu) üzü qibləyə oturmuşdu, onun özü də sinəsini balışa söykənmiş halda oturub dua oxuyurdu. Ağa həm farsca və həm də türkcə tam səmimiyyətlə kəlimeyi-şəhadətini dedi, Allah-taala qarşısında öz əqidə üsullarını bəyan etdi.
Kitabın adı: Məhəbbət iksiri
Müəllif: Məhəmməd Reyşəhri