Bu qəzəlin bir neçə beytini çox gözəl səslə oxuyar və ağlayardı. Bu zaman məclis əhlinin hamısı dərindən tə᾽sirlənər, göz yaşı axıdardılar. Çox qəribədir! Bir dəfə mən doktor Quyaya dedim:
Cənab Şeyxin necə də gözəl səsi və isti nəfəsi vardır!
O mərhum dedi: Heyf ki, siz çox gec onun hüzuruna çatmısınız. Bir zamanlar onun elə gözəl səsi var idi ki, Allah şahiddir, irfani halətlə bu cür şe᾽rləri oxuyanda qapılar, divarlar lərzəyə gəlirdi!!
Şeyxin Mövləvi barəsindəki nəzəri
Şeyx, Hafizi ilahi övliyalardan hesab edir və onun bərzəxdəki yüksək məqamından xəbər verirdi. Lakin Mövləvinin barəsində tam qətiyyətlə danışmırdı. O, buyururdu: Mövləvinin bərzəx aləmində çətinliyi vardır.
Şeyxin şagirdlərindən biri onun belə buyurduğunu deyir:
«Məsnəvi» kitabını almaq istədikdə mə᾽na aləmində bir şəxsi qarşımda, digərini isə arxamda gördüm. Onlardan biri digərinə deyirdi: «Qoymayın yatsın». Bu səsi eşitdikdə fikirləşdim ki, görəsən nə üçün Qur᾽an oxuyanda heç vaxt «qoymayın yatsın» demirlər. Buna görə də həmin kitabı oxumayıb bir tərəfə qoydum.
Ayətullah Bürucerdi və Mövləvi
Buna oxşar bir mükaşifə böyük alim, fəqih və mərcəyi-təqlid həzrət Ayətullah Bürucerdi üçün də baş vermişdi. Mərcəyi təqlidlərdən biri olan Həzrət Ayətullah Safi Qulpayiqani 1377-ci ilin Bəhmən ayında(1998) Qumdakı «Darul-hədis» elmi mədəni və təhqiqat mərkəzində keçirilən görüşdə müəllifin bu barədə verdiyi suala belə cavab vermişdi.
Mən Ayətullah Bürucerdinin belə buyurduğunu eşitdim:
Bürucerddə olan zaman bə᾽zi vaxtlarda qeybi ilhamlardan bəhrələnirdim. Bir dəfə Mövləvinin «Məsnəvi» kitabını oxumağa məşğul idim ki, birdən belə bir səs eşitdim: «Bu şəxs yolunu itirmişdir.» Bu sözü eşidən kimi kitabı bağlayıb bir tərəfə qoydum. O zamandan e᾽tibarən bir daha onu mütaliə etmədim. Həmin vaxt «Üddətud-dai» kitabı yanımda idi. Onu götürüb mütaliə etməyə başladım.
Mən (yə᾽ni müəllif) Ayətullah Safiyə dedim: Bə᾽ziləri deyirlər ki, o belə buyurmuşdur:
O səsi eşitdikdən sonra onun ilahi və qeybi ilham olmasına daha artıq əmin olmaq üçün evdən çıxdım. Küçəyə baxdıqda heç kəsi görmədim.
Ayətullah Safi buyurdu: Bu sözün qeybi-ilham olmasında onun şəkki yox idi.
Şeyxdən bir şer və bir xatirə
Şeyxin özü də bə᾽zi hallarda şe᾽r yazırdı. Mərhum Ayətullah Əllamə Təbatəbainin ustadı mərhum Ayətullah Qazi kimi böyük arif və fəqihin şagirdlərindən biri və eyni zamanda hal-hazırda mərcəyi təqlidlərdən sayılan bir nəfərdən cənab Şeyx Rəcəbəli Xəyyat barəsində soruşduqda buyurdu: «Onu Nəcəf şəhərində mərhum Qazinin hüzurunda gördüm. O, məclisdə Əli (ə)-ın mədhində əvvəl misraları «əbcəd» hərfləri ilə başlanan bir şe᾽r oxuyurdu. Söhbət əsnasında dedi: Mən belə bir şe᾽r yazmışam: