Övliyaların ibadəti
Axirət əhlinin iyirmi birinci xüsusiyyəti budur ki, onlar küləyin əsdirəcəyi qədər zəif və arıq olar, amma Allaha ibadət edərkən polad sədd kimi dayanarlar və heç bir şey onları tərpədə bilməz. Bu insanlar bədənləri zəif olduğundan dünya işlərində fəal olmaya da bilərlər. Amma həmin arıq bədənlə Allahın hüzurunda dayandıqda o qədər güc taparlar ki, möhkəmlikləri vəsfə gəlməz.
Bizlər namazda durduğumuz vaxt namaz azca uzandıqda yorulur, güclü olmağımıza baxmayaraq, haldan düşürük. Hansı ki, səksən, doxsan yaşlı pişnamaz bizdən qat-qat zəif olduğu halda namazdan yorulmur. Demək, bədən gücü ilə ibadət gücü arasında bağlılıq yoxdur. İnsanı ibadətdə güclü edən onun könlündəki ilahi eşqdir.
İki amil insana öz məqsədinə çatmaqda yardımçı olur. Bu iki amilin köməyi ilə insan zahirən mümkünsüz olan işlər görə bilir. Məsələn, kəndirbazların hərəkətləri bizdə təəccüb doğurur. Hansı ki, bu insanlar üzücü məşqlər sayəsində gördüyümüz səviyyəyə çatmışlar. Demək, insan müvəffəq olmaq üçün nəzərdə tutduğu işə maraq göstərməli və ciddi çalışmalıdır. İnsanı müvəffəqiyyətə çatdıran iki amil də məhz bağlılıq və çalışmadır. Əgər insan Allaha, doğrudan da, ibadət etmək arzusunda olsa və bu yolda müqavimət göstərsə, şübhəsiz ki, müvəffəq olar. Ən əsası odur ki, insan istəsin və hərəkət etsin. Övliyaların həyatı ibrətamiz olduğundan onlar haqqındakı bir əhvalatı xatırlayaq. Mərhum Hacı Şeyx Həsənəli İsfəhani böyük kəramətlərin sahibi olmuşdur. O, Məşhəddə yaşamış və vaxtının çoxunu imam Rizanın (ə) hərəmində keçirmişdir. Şeyx hərəmin damına çıxar və günbəzin kənarında ibadətlə məşğul olardı. Hərəmin xidmətçilərindən biri nəql edir ki, bir cümə axşamı o məndən damın açarını istədi. Mən damın qapısını açıb, getdim. Arabir dama qalxıb şeyxin halından xəbər tuturdum. Dəfələrlə dama qalxdıqda onun rüku vəziyyətində olduğunu gördüm. Hərəmin qapısını bağlamaq istədiyim üçün son dəfə onun yanında dayanıb gözləmək qərarına gəldim. Amma nə qədər gözlədimsə şeyx rüku vəziyyətini dəyişmədi. Hava çox soyuq və qarlı olduğu üçün mən onun yanında bir qədər odun qoydum. Sonra qapını bağlayıb evə getdim. Nəhayət, sübh hərəmə qayıtdığım vaxt gördüyüm səhnədən heyrətə gəldim. Hələ də rükuda olan şeyxin üstündə bir qarışdan çox qar var idi! Yalnız sübh azanına yaxın namazını bitirdi. Bədəncə çox zəif olan şeyxdə zərrəcə yorğunluq görünmürdü. Qarın altında gecədən sübhədək rüku halında qalmaq üçün nə qədər böyük eşqə ehtiyac vardı!
Bəli, bizlərsə bir qədər rükuda çox qaldıqda belimiz, səcdəmiz uzun çəkdikdə dizimiz ağrıyır. Övliyalar isə öz ibadətlərində mələklərə iqtida edir, uzun rükular və səcdələr yerinə yetirirlər. Uzun rükuların və səcdələrin savabı haqqında Qur’anda, rəvayətlərdə və dualarda ətraflı şəkildə danışılmışdır.
Mərhum Ayətullah Əminidən soruşurlar ki, həzrət Əlinin (ə) bir gecə ərzində min rəkət namaz qılması xəbərini təsdiq edirmi? Alim buyurur: "Bu işi mən özüm də təcrübədən keçirmişəm.” Onun yaxınları nəql edirlər ki, ramazan ayı hər gecə iftardan sonra səhərədək imam Rizanın (ə) hərəmində min rək’ət namaz qılardı.
Bəli, ilahi eşq zəif bir qocaya da belə bir güc verir.
Axirət əhlinin iyirmi ikinci xüsusiyyəti onların bir an olsun belə yaranmışlar haqqında düşünməmələridir. Bəli, bizlər namazda Allah haqqında düşünmürüksə, övliyalar namazda yaranmışlar haqqında düşünmür.
Kitabın adı: Dost diyarının yolçuları
Müəllif: Doktor Misbah Yəzdi
Admin: 3
Redaktor: 4
Sayt nəzarətçisi: 7
VİP: 1
İstifadəçi: 6704
Bu gün: 0
