Əli (ə) Peyğəmbər (s)-ın qardaşıdır
Peyğəmbər (s) "Məscidün-Nəbi"də olanların hərəsi üçün bir qardaş təyin etdi. Əli (ə) tək qaldı və onun üçün qardaş təyin olunmadı. Bu vaxt o, gözləri yaşla dolmuş halda Peyğəmbər (s)-in hüzuruna gəlib dedi:–Dostlarından hər biri üçün bir nəfər qardaş təyin etdin, amma mənimlə bir kəsin arasında qardaşlıq əqdi bağlamadın.
Bu zaman Peyğəmbəri-Əkrəm (s) Əli (ə) ilə olan əqidə və ideya bağlılığını bildirən öz tarixi kəlamını söylədi: "Sən həm bu dünyada, həm də axirətdə mənim qardaşımsan. Məni peyğəmbərliyə seçən Allaha and olsun ki, səni yalnız özümə qardaş seçmək üçün axıra saxladım. Sən həm dünyada, həm də axirətdə mənim qardaşımsan."
Bu kəlam Əli (ə)-ın Peyğəmbər (s)-lə olan mənəviyyət, paklıq və dini məqsədlərlə bağlı olan ixlas və sədaqət mövqeyini aşkar şəkildə sübut edir.
Sünnü alimlərindən olan və "Ər-Riyazün-nəzirət" kitabının müəllifi bu həqiqəti etiraf etmişdir. Buradan "mübahilə" ayəsinin (Ali-Imran, 61) əsası aydın olur. Təfsir alimlərinin hamısı demişlər ki, ayədəki "ənfusəna" kəlməsindən məqsəd Əli ibni Əbu Talibdir. Belə ki, Qurani-Məcid onu (Əli (ə)-ı) nəfsi-Peyğəmbər (Peyğəmbərin nəfsi və özü) hesab etmişdir. Çünki ruhi və fikri cazibələr nəinki bir-biri ilə həmfikir olan iki şəxsi bir-birinə doğru çəkmir, həm də bəzi vaxtlar iki nəfəri bir nəfər kimi göstərir. Varlıq aləmində mövcud olan hər şey öz həmcinsini (öz növündən olanı) cəzb, müxalifini isə dəf edir. Bu (cəzb-dəf) təkcə yerə və səma cisimlərinə məxsus deyil. Dünyanın böyük şəxsiyyətləri də cəzb-dəf etməyin məkanıdır. Onlar bəzi adamları özlərinə cəzb edir, bəzilərini isə dəf edirlər. Bu cür cəzb etmə və dəfetmə ruhi təzad, yaxud uyğunluq əsasında qurulmuşdur. Bir qrupu öz dövrəsinə yığan, başqa bir qrupu isə özündən kənarlaşdıran da məhz həmin uyğunluq və təzaddır. İslam fəlsəfəsində bu məsələ belə ifadə olunur: "Sinxiyyət və uyğunluq oxşar şeylərin bir yerə yığışma səbəbidir."
Kitabın adı: Vilayət günəşi birinci cild
Müəllif: Ayətullah Cəfər Sübhani