Zəhranın (ə) xütbəsində söhbətin gerçəkliyi və səmimiliyi
İndi belə bir məsələdən danışmaq lazım gəlir: hamımız bilirik ki, Fatimənin (ə) sözlərinin səmimiliyi və doğruluğunda heç bir şəkk-şübhə yoxdur. Artıq incəliyi ilə sübuta yetirilmişdir ki, xütbədə bəhs olunan mövzunun hüquqi baxımdan doğruluğunu hamı etiraf edir. Bəs belə olan surətdə nəyə görə o həzrətin haqlı tələblərinə əhəmiyyət verilmədi? Necə oldu ki, bu həyəcanlı və təkanverici xütbədə qaldırılan məsələləri müvafiq şəxslər və siyasət pərdəsinin arxasında olan oyunçular yerinə yetirmədilər? Nə səbəbə o həzrətin hüquqlarını yerinə yetirmək üçün bir tədbir görülmədi? Niyə Zəhranın (ə) isti nəfəsi, haqq kəlamı dövrün hökumət başçılarının soyuq qəlblərinə təsir etmədi? Niyə o açıq-aşkar haqq, tapdalanmış hüquq bərpa olunmadı? Niyə tələb olunan torpaq sahibinə qaytarılmadı?
Bütün bunlar elə dəqiq və incə məsələlərdir ki, keçən əsrlər ərzində, İslam mədəniyyəti və tarixi boyu qızğın müzakirələrə səbəb olmuş və ayrı-ayrı sənədlərə əsasən onlar haqqında müxtəlif fikirlər söylənmişdir. Maraqlıdır ki, təkcə şiə alim və tədqiqatçıları deyil, eyni zamanda sünnə əhlinin böyükləri və alimləri də bu məsələ haqqında diqqətəlayiq fikirlər irəli sürmüşlər. Bu baxımdan yuxarıda qeyd olunmuş suallardan birinə verilmiş cavab xüsusilə diqqəti cəlb edir. Həmin cavab haqqında sünnə əhlindən olan bir mötəzili bəhs etmişdir. İbn Əbül-Hədid adlı bu insaf sahibi, dəyərli tədqiqatçı "Nəhcül-bəlağə”ni şərh etmiş məşhur alimlərdən biridir. Müəllif həmin şərhin bir yerində belə yazır:
"Bağdaddakı Ərəbiyyə mədrəsəsinin ustadı Əli bin Fareqiyə dedim: "Fatimə (ə) öz iddiasında haqlı idi yoxsa yox?”
O dedi: "Bəli, o haqlı idi.”
Dedim: "Yaxşı bəs Fatimə (ə) öz iddiasında (Fədək torpağının atalıq irsi olması və ona sahibliyi haqqında) haqlı idisə, onda niyə Fədək ona verilmədi?”
Ustad bu sualın cavabında təbəssüm edib bir mətləbi açıb danışdı və mənə hər şey aydın oldu. O dedi: "Əgər o vaxt Fədək ona verilsəydi (belə olduqda o həzrətin iddiasının doğruluğu təsdiqlənmiş olurdu), həmin günün səhəri də qayıdıb xilafəti və hökuməti əri üçün tələb edər və dövrün xəlifəsini vəzifədən düşürərdi. Əvvəlcə (Fədək haqqında iddiasının doğruluğunda) haqlı olması təsdiq edilsəydi, onda onun üçün heç bir üzr, bəhanə gətirmək mümkün deyildi.”
Beləliklə aydın olur ki, o günlərin siyasət pərdəsinin arxasında necə məkrli oyunlar baş verirdi. Bir qanuni hüququ tapdalamaqla neçə başqa bir hüququn tapdalanmasına başlayırdılar. Əlinin (ə) hökumətinin, xəlifəliyinin qarşısını almaq üçün həyat yoldaşı Fatimənin (ə) atalıq irsini-mülkünü vermir və öz dünyəvi məqsədləri üçün hətta Allahın Elçisinin (s) vəsiyyət və sifarişini belə qulaqardına vurmağa hazır idilər!
Kitabın adı: Siddiqeyi-Tahirə (ə) 2-ci cild