Əbəlfəzl

Qalxıb rikabımdan öpüb yalvarsa dərya içmərəm,

Dünya suyundan içməsə övladi-Zəhra içmərəm.

Yol üstə bica durmayın, mən Mürtəza dilbəndiyəm,

Səf çəkmyəin, yol kəsmyəin, şiri-Xuda fərzəndiyəm,

Bir iddə ətşan qızlara söz vermişəm, şərməndəyəm,

Yoxdur sədaqətdə mənim qolumda əmma, içmərəm.

Eynul-həyata çatmağa məndən pərişandır bu su,

İbrət gözüylə baxsalar qəlbim kimi qandır bu su,

Namərdilər, ox atmayın çox dərdə dərmandır bu su,

Şeş mahə Əsğər içməsə qıllam tamaşa, içmərəm.

Mən hər necə ətşan olam səbri cəmilim var mənim,

Yorğun, susuz qızlar ilə rəncur əlilim var mənim,

Xeymədə əlan bir bölük ətşan dəxilim var mənim,

Babül-həvaic mənsəbim, adımdı Səqqa, içmərəmə

Yazdır amannamə çəkəm əl höccət dildaridən,

Mən bu səbəb əl çəkmərəm bu seyyidi- əhraridən,

Qovsa qapısından məni gəlləm yenə divaridən,

Mövladı əmr etsə əgər, cürə su hətta içmərəm.

Tənha Fəratın səmtinə möhr oldu məmuriyyətim,

Xatir susuzlar xatiri su oldu əla niyyətim,

Siz bari namərd olmayın məşgimdədir heysiyyətim,

Xatirlərə mən verməsəm əlan təsəlli, içmərəm.

Sizdə şərafət var əgər əlan verin qövli- şərəf,

Fövrən zirəbəndin açım sinəm sizə olsun hədəf,

Şərti-mürüvvətdən çıxıb ox atmayın məşgə tərəf,

Su axsa gər bu gözlərim həsrətlə baxsa, içmərəm.

Qəlbizdə rəhm açarı yox, ey qövmi-bipərva, sizin,

Pərdə çəkib rüxsarıza sər pəncəyi-dünya sizin,

Bir məşgi mən doldurmuşam nəhri şutu-dərya sizin,

Məndən hərasan olmayın, su mən dəva da içmərəm.

Ey Kufiyan, fikr etmyəin şiri cərahət öldürür,

Cəng etməyə qol bağlıdır, Əbbası qeyrət öldürür,

Siz də məni öldürməsəz, şərmü-xəcalət öldürür,

Cami-şəhadət məstiyəm, şəhdi-müsəffa içmərəm.

Mən xeymələrdən ayrılan saətdə çün ruhi-rəvan,

Birdən qəfadan səslədi öz nökərin şahi-cahan,

Bir məhrəmanə söz dedi Zeynəbdən oldum nagiran,

Aşüftə etdi fikrimi dilbəndi-Zəhra, içmərəm.

Süst eylədi qollarımı öz şahımın bu mətləbi,

Dərs öyrədib Əbbasına manəndi-tifli-məktəbi

Şam əhlini öldürmə çox, yolda döyəllər Zeynəbi,

Əlan giriftar olmuşam,su eylər iza,içmərəm.