Quran:
«Kəbəni insanlar üçün toplaşmaq və əmin-amanlıq yeri etdik. İbrahimin durduğu yeri özünüzə namazgah edin. İbrahimə də, İsmailə də «Evimi təvaf edənlər, orada qalıb həmişə ibadətdə olanlar, ruku və səcdə ilə namaz qılanlar üçün təmizləyin!» deyə əmr etdik.»
Hədis:
4441. Ənəs: «Peyğəmbər (s) bir yerdə daimi yaşayanda Ramazan ayının son on gününü etikafda keçirər, səfərə çıxsaydı növbəti il iyirmi gün etikaf edərdi.»
4442. Məymun bin Mehran: Həsən ibn Əlinin (ə) yanında oturmuşdum. Bir kişi gəlib dedi: «Ey Rəsulullahın övladı! Filankəsin məndən filan qədər alacağı var və məni həbs etmək istəyir.» İmam buyurdu: «Allaha and olsun, mənim pulum yoxdur ki, sənin borclarını ödəyim.» Sonra həmin kişi ilə söhbət etdi. Məymun deyir ki, İmam (ə) ayaqqablarını geydi. Ərz etdim ki, yabnə Rəsulallah! Etikafda olduğunuzu unutmusunuzmu? Həzrət buyurdu: «Unutmamışam, ancaq atamın babam Rəsuləllahdan (s) belə nəql etdiyini eşitmişəm ki, kim müsəlman qardaşının ehtiyacını ödəmək üçün çalışarsa, doqquz min il oruc tutub, gecələri oyaq qalaraq Allaha ibadət etmiş kimidir.»
4443. İmam Sadiq (ə): «Allahın Peyğəmbəri (s) Ramazan ayının son on gününü məsciddə etikafda keçirərdi. Bu müddət ərzində Həzrət üçün tükdən çadır düzəldilərdi və O, ətəyini belinə bağlayıb, yatağını yığışdırardı...»
4444. İmam Sadiq (ə): «Etikaf yalnız ədalətli pişnamazın camaat namazı qıldığı cümə məscidində olmalıdır.»