Nənəsi Ümmül-Bənin
Ey gözüm, cari elə xun deli zarı yerə,
Yıxdılar atdan uzun qollu ələmdarı yerə.
Uca yerdən yıxılan vaxtı birin görsəz əgər,
Qoyar əvvəldə bu məlumdu qolları yerə.
Olmadı əlləri versin yıxılanda qabağa,
Üzü üstə gəlib peykəri-xunbarı yerə.
Sən özün fikr elə aya necə ünvan eləyim?
Dəydi çox möhkəm onun surəti-gülnarı yerə.
Üz tutub xeyməyə səsləndi o deldadə əxa,
Qoy əlində su əgər olsa da icbarı yerə.
Mənə xatir demirəm gəl ananın xatirinə,
Gün kimi cilvə verir pərtuvi-ənvarı yerə.
Göyərib surəti nilufərə bənzər üzü var,
Mən kimi dəymiş onun olmaya rüxsarı yerə,
Ya vurublar üzünə sili dolub qan gözünə,
Sili tutsa yıxar hər övrəti bardarı yerə.