Kərbəladan çıxan dərslərlə mənəvi mərəzlərin müalicəsi

Bismilləhir-Rahmənir-Rahim!

Məhərrəm-səfər əyyamını yaşayırıq. Artıq Aşura da geridə qaldı. Bu günlərdə dünyanın hər yerində, hər nöqtəsində pak fitrətlər oyanar, insanların daxilində xüsusi bir hərarət, xüsusi bir istilik, xüsusi bir məhəbbət oyanar, hərəkətə gələr. Məhərrəm ayı başlanandan insanların öyrəşdiyi həyat gündəmi dəyişər, həyat tərzi dəyişər. Dünənə qədər öz gündəlik həyatı ilə məşğul olan bir müsəlman, hər bir Hüseyn (ə) aşiqi Məhərrəm daxil olandan hər gün bu matəmin, bu əzanın, bu nurani məktəbin şagirdi kimi nəfəsinə, hərəkətinə, davranışına diqqət edər. Aşuranı yaşatmaq istəyər. Aşura ilə ruhiyyəsini həmahəng etmək istəyər. Hüseyn (ə) eşqinə məclislər qurular...

Nədən dəyişər insanların haləti

İnsanların, toplumun içindən gələn bir haldır bu. Ağlagəlməyən, gözlənilməyən qapılarda, evlərdə, müxtəlif məkanlarda İmam Hüseyn (ə) məclisləri qurular. Bizim dəyərli xalqımız, əziz xalqımız bu ruhiyyəni minbir əziyyətlərlə əldə edib və əldən də verməyəcək. Bu, Allahın bu topluma bir lütfüdür, inayətidir. 70 illik Sovet yönətimi də bir il yox, beş il yox, on il yox – yetmiş ilə qədər bu ruhiyyəni sıxışdırdı, amma insanların qəlbindən bu ruhiyyəni yığışdıra bilmədi. Zaman-zaman bəzi nihilist klassiklər meydana çıxdı, xalqın içindən gələn bu nurani Hüseyn (ə) yaşatma məclislərini, əzadarlıqlarını tənqid etmək istədilər, cürbəcür sözlər istədilər qoşsunlar, guya ki, onların “oxumuş” durumları xalqın içindən gələn bu səmimi eşqi anlaya bilməmişdi. Belələri mahiyyət etibari ilə, əvvəllər Çar imperiyasının, bu gün də bir başqa dairələrin sifarişlərini yerinə yetirirlər. Belələri Çar imperiyasında “ziyalı” siması ilə xalqın ənənələrini, duyğularını, ruhiyyəsini aşağılayıblar. Bu hal günümüzdə də davam edir. Amma heç bir təsiri yoxdur. Əksinə, qürurverici bir hal var: bu toplumun Hüseyn (ə) məclisləri, Hüseyn (ə) əzadarlıqları olan yerlərində cavanlaşma gedir. Yaş həddi daha da aşağı enir. Gənclər, yeniyetmələr Hüseyn (ə) məktəbinin şagirdliyinə yazılır. Təşəkkür düşür o ağsaqqallara, o pak ətəkli ağbirçəklərə ki, onların duaları ilə, bərəkəti ilə bu ab-hava, bu ruhiyyə günümüzə də gəlib çıxıb. Bu ruhiyyənin gözəl bir xüsusiyətti var: nə qədər sıxıntı çox olarsa, bir o qəfər bu məclislər keyfiyyətcə də, kəmiyyətcə də daha da nuraniləşəcək və şükürlər olsun ki, nuraniləşməkdədir də.

Müəllif: Hacı İlqar İbrahimoğlu-ilahiyyatçı-filosof