Sanki üstümə bir od parçası gəlir
Bir gün həzrət Peyğəmbər (s) Kəbənin pərdəsindən yapışıb: "İlahi, bu evin ehtiramı xatirinə günahlarımı bağışla! - deyən bir şəxsi görür. Onu kənara çəkib soruşur ki, de görüm nədir günahın? Həmin şəxs cavab verir ki, günahım çox böyükdür.
-De görüm sənin günahın böyükdür, yoxsa yer?
-Mənim günahım daha böyükdür.
-De görüm sənin günahın böyükdür, yoxsa dağlar?
-Mənim günahım daha böyükdür.
-De görüm sənin günahın böyükdür, yoxsa dənizlər?
-Mənim günahım daha böyükdür.
-De görüm sənin günahın böyükdür, yoxsa asimanlar?
-Mənim günahım daha böyükdür.
-De görüm sənin günahın böyükdür, yoxsa ərş?
-Mənim günahım daha böyükdür.
-De görüm sənin günahın böyükdür, yoxsa Allah (və onun əzəməti?)
-Təbii ki, Allah və onun əzəməti daha böyükdür.
-Elə isə de görüm günahın nədir?
-Ya Rəsuləllah, mənim var-dövlətim çoxdur, lakin bir yoxsul yanıma gəlib məndən ona yardım etməyimi istədikdə elə hesab edirəm ki, sanki üstümə bir od parçası gəlir.
-Məndən uzaq ol, öz odunla məni də yandırma. And olsun məni Peyğəmbər seçmiş Allaha, Məqami İbrahimlə Kəbənin rüknü arasında iki min il namaz qılsan, göz yaşlarından bulaqlar axıb ağaclar sirab olana qədər ağlasan da, öləndə Allah səni başıaşağı Cəhənnəmə salacaq.
Kitabın adı: Meracus səadə
Müəllif: Şeyx Əhməd Nəraqi