Hindli şiə və cüzam xəstəliyi
Mərhum Hacı Xəlil (rö”yasına görə) iki ay daxilində yola düşür. Sonra yollar bağlanır, Hacı öz yuxusunun hiqəqətinə inanır. Bir müddət Kərbəlada qalır, tibb ilə də məşğul olur. Bir gün ona iki qadın müraciət edir. Onlardan birinin əlində qəribə bir yara olur. Hacı müayinə edib deyir: "Bu, xora xəstəliyidir. Sümüyə çatdığından əlacı yoxdur.” Qadın qəlbi sınıq halda gedir.
Qadının yanında xidmətçisi geri qayıdıb Hacıya deyir: Bu qadını tanıdınızmı? O, Hind şahzadələrindən bir ələviyyədir (seyyidə xanım). İmam Hüseyn (əleyhissalam)-ın ziyarət eşqi onu bütün var-yoxu ilə birgə buraya gətirib. İndi əli boş qalıb, həm də bir müddətdir ki, bu xəstəliyə tutulub. Siz də onu incitdiniz. Hacı "tez onu geri qaytarın” dedi. Qadın qayıtdı. Hacı dedi: Xanım, bu xəstəlik çətin də olsa, mən sizi müalicə edəcəyəm, ümidvaram ki, Allah şəfa versin.
5 ay sonra qadın şəfa tapdı. Hacı Xəlilə elə bağlanmışdı ki, onun evindən əl çəkmir, bir ana kimi qulluğunda dayanırdı.
On gün sonra
Bir müddət sonra Hacı Xəlil bir vaxtlar Tehranda yuxuda gördüyü şəxsi yenə də yuxuda görür. Hacıya: "Xəstələnib, on gün sonra öləcəksən” deyir. Hacı vəsiyyətini edir və çox çəkmir ki, xəstələnir, ehtizar halına düşür. Axır nəfəslərində həmin ələviyyə xanım gəlib, Hacının vəziyyətini görür və sarsılır. (Hacının cəmi 30 yaşı var idi). Qadın birbaş Hüseyn (əleyhissalam)-ın şərif qəbrinə gəlir. Qəbrin zərihindən tutub deyir: "Ya cəddim, mən Hacını sizdən istəyirəm, Allahdan ona bir ömür də alın.” O qədər nalə çəkir ki, qəşş edir. Qəşş halında Həzrəti görür. "Qızım, Hacının ömrü tamamdır, əcəli çatıb”, buyurur. Qadınsa "mən bu şeyləri başa düşmürəm, Hacını sizdən istəyirəm” deyir.
Kitabın adı: Məad
Müəllif: Ayətullah Şəhid Əbdülhüseyn Dəstğeyb