Na qabil üzücü əməllərimlə
Nazənin qəlbini üzürəm Ağa
Atasın itirən uşaqlar kimi
Mən səni axtarıb,gəzirəm Ağa
Dəyərsiz bu canım canına qurban
Yolunda sadağa,nəzirəm Ağa
Qorxuram ki,öləm görməyəm səni
Yolunda öləm,müntəzirəm Ağa
Ayrılıq, hicrana səbəbkar mənəm
Günah zəncirinə əsirəm Ağa
Demirəm yolunda xalça olam mən
Ayağının altında həsirəm Ağa
Kənar qoyma məni baxışlarından
Zavallı nökərin,fəqirəm Ağa
Tək ümid silahım ağlamağımdı
Gözümü yolda qoyub ali-bəşər, gözləyirəm,
Bilirəm ki, gələcək, şamu-səhər gözləyirəm.
Səhəri gözləsə bir kəs, yuxu getməz gözünə,
Nə deyim mən də yalandan, o təhər
gözləyirəm?
Nə üçün gözləyirəm ol kəsi, əla bilirəm,
Deməsin kimsə mənə, guya hədər gözləyirəm.
Onu mən gözləyirəm, əmrinə yüz parə olam,
Gəlişindən bu təhər xeyrü-səmər gözləyirəm.
Narahat ruhuma rəhm eylə, Gəl...
Ürəyimi harada boşaldım, Gəl...
Ötən cümələrin sayını itirmişəm.
Artıq zamanı saymıram, Gəl...
Dünyada baş verənlərə nəzər et
Gəl dərdlərə dərman ol Ağa (ə.f)...
Bu dünyada qazandığım nədir...
Peşmanlıq,qəzəb və utancdan başqa...
Mən Sən'in tərəfində olduğumu iddia edirəm...
Bəlkədə bunlar sadə söz və yalnış iddiadır...
Əllah şahiddir ki, dərdliyəm, Gəl, Yə Mövla (ə.f)
Dözmək olmur bu həsrətə
Sənsiz bir an səadətə
Ömür gedir Qiyamətə
Gəl Hardasan İmam Zaman
Aşiq, tükənib getdi ömür, Yar gəlmədi,
Bəlkə sən özün etmədin israr, gəlmədi?!
Ləbbəyk Ya Məhdi
Səni canı Zəhra məni tənha qoyma ay Ağa
Ürəyim çox darıxır məni qapından qovma ay Ağa
Sənin çox həsrətindəyəm, gözlərim qalıb yollarda
Ay görsəz ki ağır can verirəm fani cahanda
Evvəlcə mənə ayəyi Quran oxuyarsız
Görsəz ki gözüm həsrət ilə yollara dikilib
And fərəci-Sahibi dövran oxuyarsız
Ey insan bilməlisən dünya yalandır
Həqiqət axtarırsan o da Qurandır
Bütün səhərlərin nuru Azandır
Zəmanənin Sahibi-İmam Zamandır
Həsrətin hər qəlbdə tüğyan edir
İntizarın Şiə bağrın qan edir
Aşiqin məzlum olub əfqan edir
Hardasan Zəhranın oğlu hardasan?