Sən uşaq idin öpərdi, ürəyin baban Peyğəmbər
Bu yerə deyərdi bir gün, dəyəcək yaralı kərrər
Söylə Hüseynə ey səba Kərbubəlaya gəlməsin,
Gəlsə düşər bu dəşdidə dərdi-bəlayə gəlməsin.
Söyləginən gətirməsin Kufəyə nazlı Əkbəri,
Zülm ilə qanına batar türreyi müşüri-hənbəri.
Bəlkə firəngə tək apar cümleyi ali Heydəri,
Zibhi əzim üçün bu gün gühi minaya gəlməsin.
Söylə gətirmə Qasimi qatili eləyir şitab,
Boyda olur yəqin onun qanına əlləri xizab.
Görmə rəva ki şimr idin din evini eyləsin xərab,
Rəhm eləsin o Zeynəbi bəxdi qaraya gəlməsin.
Gəlməyə yoxdur fürsətim qan ilə namə yazmışam,
Öldürəcəkdi Müslümü Kufədə xilqəyi zülab.
Qardaşının uzun qolu görmə rəva ola qələm,
Batıları ayaq-yalın dəşdi-bəlaya gəlməsin.
Yetsə əgər xəbər sənə öldü bu Müslumu yəqin,
İbni Ziyadı nəşimi gərçi edibdir çox zəlil.
Qüslu həlutu olmadı oldu qərarədə qətlim,
İstəmirəm əyalını qoyma əzaya gəlməsin.
Badi xəza əsər sənin qönçə sifət əyalına,
Rəhm elə ya qərib Hüseyn Qasmin xoş məqalına.
Canı təsəddüq eylədin Əkbərimin cəmalına,
Sağ ola ol İmam Hüseyn qəm-hüsəraya gəlməsin.
Söylə əmoğluma məni bikəsi eyləsin həlal,
Ərzimi bir bəbir elə ali əbaya şərhi hal.
İki açılmış gülün kufədə zar edir məlal,
Həsrətəm o cəmalına ah çəkib bu sinədən.
Küfədə vardır qatilin gəlmə həzin Mədinədən,
Qoyma yetim Xədicəni ayrı ola Səkinədən
Başına əl çək ağlayıb şuri-nəvaya gəlməsin.
Qoyun qılım namazımı sonra kəsin boğazımı
Qonaqnızam vəfalıyam, yaralıyam, yaralıym...
İmam və səhabələr sübhi camaat namazı və Allah dərgahına dua və münacatla başlayırlar. Bu namaz çoxları üçün son namaz olacaqdır: Eşq və vida namazı!...
Canlarını Allah yolunda qurban etməyə hazırlaşan bu ilahi insanların və xalis Allah bəndələrinin bərpa etdiyi camaat namazının əzəmət və cəlalı yeri-göyü doldurmuşdu. İndiyə qədər heç bir səhabə üçün belə me`rac nəsib olmamışdı. Nə gözəldir Aşura gününün Kərbəla çölündəki sübh namazı... İmamı Seyyüdüş-şühəda, mə`mumları isə onun vəfalı dostları, imam Hüseyn (ə) Aşura gecəsində belə buyurmuşdu: «Fəinni la ə`ləmu əshabən ovfa vəla xəyrən min əshabi». «Mən öz səhabələrimdən yaxşı və vəfalı səhabələr tanımıram.»
Camaat namazı sona çatdı. İmam namaz qılanlara üz tutub, Allaha həmd-səna edərək buyurdu:
«Allah mənim və sizin ölümünüzü bu gün üçün imza etmişdir». «Ey kəramətli və böyük insanların övladları! Səbr edin. ölüm, sizi çətinliklərdən qurtarıb, geniş və əbədi behiştlərə çatdıran bir körpüdən başqa bir şey deyildir. Bəs sizin hansı biriniz zindandan qəsrə getmək istəmir? Bu ölüm sizin düşmənləriniz üçün isə qəsirlərdən zindan və işgəncələrə getmək deməkdir. Atam, Peyğəmbərdən nəql edirdi ki, o həzrət buyurub: «Dünya mö`minin zindanı, kafirin öz cəhənnəmlərinə tərəf körpüləridir. Nə yalan eşitmişəm və nə də yalan deyirəm».
Beləliklə İmam (ə) səhabələrin qarşıdakı yollarını göstərmək, ölüm və dünya həqiqətlərini bəyan etməklə onların imanını möhkəmlədib qəhrəmanlıq və şücaət dastanı yaratmaq üçün hazır etdi.