Qoşunun sayı
Tarixdə yazılıb: «Sonrakı hadisələr göstərdi ki, fəsad dağarcığı olan Übeydulla ibn Ziyad kimisindən ötrü Zəhra(s) balasını rəzalətlə öz qarşısına gətirmək istəyi təbiidir. O, öz nəhs sözləri ilə Həzrətin(ə) əzəmət, böyüklük və şəxsiyyətini istehza atəşinə tutaraq onu təhqir edirdi. Necə ki, Aşuradan sonra da Peyğəmbər(s) Əhli-beyti(ə) ilə də bu cür rəftar etdi.
Übeydullanın xəyalından keçirdi ki, əlinə düşən fürsətdən çox məharətlə istifadə edərək, öz ləyaqətini «Əmirəlmöminin»... Yezid ibn Müaviyəyə göstərsin və Yezid kimisinə sübut etsin ki, xilafəti hədələyən çox mühüm bir problemi çox sürətlə və istədiyi kimi həll etdi.
O, daim ordunun sayını çoxaltmaq fikrində idi və çalışırdı ki, orduya səfərbərlik edib dəstə-dəstə qoşunu Kərbəlaya göndərsin. Məgər Übeydulla bilmirdi ki, Hüseyn ibn Əlinin(ə) ətrafında neçə nəfər vatdır? Görəsən, 100 nəfəri (bir qədər az, yaxud bir az çox) darmadağın etmək üçün 8000 nəfər kifayət etmirdimi? Bəzi mənbələrdə qoşunun sayı 36 min nəfərədək göstərilmişdir. Bu, şişirtməyə oxşayır. Lakin dəqiq olanı budur ki, bu fəsad mücəssəməsi dirhəm və dinardan, vədə və hədələrdən, hökm və fitvadan və xülasə, mümkün olan bütün hiylə variantlarından istifadə edib çox az bir müddətdə 12000 nəfərədək adam səfərbər edib Kərbəlaya göndərə bildi. Nə üçün? Çünki:
1. İstəyirdi Yezid ibn Müaviyəyə məlumat versin ki, sənin fədakar nökərin, Bəni Haşim Peyğəmbərinin(s) oğlunun tərəfindən qalxmış qiyamı darmadağın etmək üçün, onların 100 nəfərdən artıq olmasına baxmayaraq, qarşılarına 12000 şiə və Bəni Üməyyə sadiqləri hazırlayıb çıxara bilər.
2. Məgər Hüseynə(ə) məktub yazıb, onu Kufəyə dəvət edənlər kufəlilər deyildi? İndi ki, valı Bəni Üməyyənin xeyrinə fırlatmışdır, onda nə üçün hamını səfərbər edərək, ən azı hər evdən bir nəfərin əlini bu qana bulaşdırmasın ki, sabah üçün höccət tamamlansın. Yəni nə üçün daha bir nəfərin də «Aslanın quyruğu ilə oynamağa» cürəti olmasın.
3. Müslüm ibn Əqilin təşəkkül tapmış 18000 nəfərlik tərəfdarlarının bir gecədə pərakəndə olmasına baxmayaraq, ehtiyatı əldən vermək olmaz. Müslüm və Haninin öldürülməsi və yüzlərlə adamın həbs olunması ilə camaatın gözünün qorxudulmasına baxmayaraq, Hüseyn ibn Əlini(ə) sevənlər casusların gözündən uzaqda mütəşəkkil olub qəfildən ümummilli partlayışla nəticələnən bir hadisə törədə bilərlər. Onda yaxşısı budur ki, elə həmin fərarilərdən bir ordu təşkil edib Hüseynlə(ə) döyüşə göndərilsin və beləliklə də Kufədə baş verə biləcək qarışıqlığın qarşısı alınsın.
4. Əgər bu iş 1000 nəfərlə tamamlanarsa, yəqin ki, müharibə qurtardıqdan və ordu Kufəyə qayıtdıqdan və «sular dəyirmandan qayıtdıqdan» sonra müharibədə iştirak edənlər digərləri tərəfindən təhqir olunacaqlar. Eləcə də yəqin ki, Peyğəmbər(s) övladını öldürmək günahına görə onları təcrid edəcək və ailələri ilə əlaqəni kəsəcəklər. Onlarla müamilə etməyəcək və minlərlə başqa fəsadlar yaranacaqdır. Onda elə bir fənd işlətmək lazımdır ki, bu ağır günahın ağırlığı bütün qəbilələr arasında bölünsün.
5. Kərbəlaya 12000 nəfər toplanmışdı, bu dəstənin mənası budur ki, ən azı 12000 ata-ana öz övladlarının salamatlığına görə dua edəcək, 12000 bacı öz qardaşlarının müharibədən sağ-salamat qayıtması üçün nəzir-niyaz deyəcək, 12000 övlad öz atasının müharibə qənimətləri ilə birlikdə görüşünü gözləyəcək, 12000 qadın dəf əlində öz həyat yoldaşlarını qarşılamağa çıxacaqdır. Nə etmək olar ki, qoşunun sayını şişirdib belə yazmışlar? Übeydulla Kərbəla meydanı üçün 60 minlik bir ordunun tədarükünü görmüşdü, bəli, 60 min.
İbn Əsəm Kufi «Əl-Fütuh»da bir hadisə nəql etmişdir ki, orada Übeydullanın ümumi səfərbərliyi barədə son sözü demişdir. O, yazır: «Übeydulla Şəbəs ibn Rəbiə tapşırıq verdi ki, Kərbəlaya yola düşmək üçün hazırlaşsın. (Şəbəs İmama(ə) məktub yazanlardan idi). Şəbəs hiylə işlədib özünü yatağa yıxdı və Übeydullaya xəbər göndərdi ki, əmirin əmrinə itaət edirik, lakin bərk xəstəyəm. Übeydulla, bir nəfəri onun yanına göndərib hiyləsini başa düşdüyünü çatdırdı. «Lakin bil ki, itaət etməyə məcbursan və heç bir üzr qəbul olunmur». Şəbəs vaxt itirmədən namazda əmirin hüzuruna gəldi. Übeydulla ona mərhəba deyib, göstəriş verdi ki, sabah min süvari ilə Ömər Sədə qoşularsan.
Əllamə Əskəri «İslamda iki məktəbin görüşləri» kitabında Məsudinin «Muruc Əzzəhəb» əsərindən bir hadisəni nəql edir ki, çox heyrətamiz hadisədir. O, yazır: «Peyğəmbər(s) Əhli-beyti(ə) ilə düşmənçilikdə ad qazanmış Həccac ibn Yusif Səqəfinin mənfur hakimiyyəti illərində (Həccac hicrətin 41-ci ilində anadan olmuş və 95-ci ildə vəfat etmişdir. Əbdül Məlik ibn Mərvanın xilafəti illərində onun əmri ilə Məkkəni daşa basdı və Abdulla ibn Zübeyri öldürdü. Şiənin böyüklərindən çoxu, o cümlədən Hüməyyə ibn Ziyad Nəxəi, Həzrət Əlinin(ə) qulamı Qənbər, Əbdürrəhman ibn Əbi Leyla Ənsari, Səid ibn Cübeyr və Yəhya ibn Ümmüttəvil (Həzrət Zeynulabidinin(ə) səhabəsi) onun əmri ilə öldürüldülər). «Oud» qəbiləsindən olan bir nəfər Həccacın qarşısında öz qəbiləsini tərifləyirdi. O, dedi: «Bizim qəbilənin fəzilətlərindən biri də budur ki, qəbiləmizin bütün qadınları nəzir etmişdilər ki, əgər Hüseyn(ə) öldürülərsə, 10 dəvə nəzir edəcəklər və onlar öz nəzirlərini yerinə yetirdilər! Həccac dedi: Allaha and olsun ki, bu, böyük bir iftixardır. Yersiz deyildir ki, Aşura ziyarətində oxuyuruq.
و لعن الله امة سمعت بذلك فرضيت به
«Allahın lənəti o ümmətə olsun ki, sizin müsibətlərinizi eşidib onunla razılaşdılar».
«Müntəhəl-amal» kitabında Şeyx Kuleyninin Həzrət İmam Sadiqdən(ə) nəql etdiyi bir hədis qeyd olunmuşdur ki, çox təəccüblü bir hədisdir. Həzrət(ə) buyurdu: «Tasua günü bir gün idi ki, cənab İmam Hüseyn(ə) və onun səhabələrini Kərbəlada mühasirəyə aldılar. Übeydulla ibn Ziyad və Ömər ibn Səd qoşunun çoxluğundan şadlandılar və Həzrət Əbu Abdullanı(ə) zəif hesab etdilər». Sonra əlavə etdi: «Atam o zəif qəribə qurban. Odur ki, Aşura ziyarətində oxuyuruq:
وهذا يوم فرحت به آل زياد و آل مروان بقتلهم الحسين
«Aşura elə bir gündür ki, Hüseynin(ə) qətlinə görə Ziyad və Mərvanın nəsli şadlıq etdilər».
Kitabın adı: Qədir günündən Aşurayadək
Müəllif: Seyid Kazim Pərpənçi
Admin: 3
Redaktor: 4
Sayt nəzarətçisi: 7
VİP: 1
İstifadəçi: 6704
Bu gün: 0
