Hüseyn(ə) düşmənlərinin xüsusiyyətləri
1)İbadətsizlik: varlıq aləminin yaradıcısına olan itaət və ibadət insan
övladının birinci vəzifəsidir. İlk insani vəzifəsini yerinə yetirməyən
şəxs digər yükümlüklərinin öhdəsindən heç bir halda gələ bilməz.
Nəticə etibarı ilə Allaha ibadət etməyərək Ondan uzaq düşmüş
adamın istənilən günaha bulaşması ehtimal olunur. Ömrü boyunca
alnını bir dəfə də olsun səcdəyə düşməklə yerə qoymamış Yezid kimilərin İmam Huseyn(ə) kimi pak insanları qətlə yetirməsi də eynilə
ilahi itaətin nəticəsi ilə uyğunluq təşkil edir.
Həqiqətən, İmam Huseyn(ə)-ın düşmənləri namaz və bu kimi ilahi
itaət hesab olunan əməllərin nə olduğunu anlamamışdılar. Yezid və
digər əsas başçılar namaz qılmamaqdan əlavə şərab içmək,
meymunla oynamaq və möhtərəm insanları öldürməkdən də
çəkinmirdilər. Onların köməkçiləri isə bəzən namaz qılıb ibadətə
zahirdə meyl göstərsələr də ilahi itaətin həqiqətini heç başa
düşməmişdilər. Nə dini mərifətləri var idi, nə də uca Allahla köklü
rabitələri. Həqiqətən, onların heç biri ruhları ilə ibadətə
bağlanmamışdı. Bu itaət və ilahi ibadətin yoxluğu Hüseyn(ə)
düşmənlərinin əsas göstəricisi idi.
Lakin İmam Huseyn(ə)-ın səhabələrinin halı... Necə də qəribə
və dərin ilahi məhəbbətlə dolu bir səhnə... Onların Aşura günündəki
abu-havası. Aşura günü həyatları boyunca yaşatmış olduqları
mənəviyyatın kuliminasiyası və məntiqi nəticəsi idi. Onlar dünyaya
və içindəkilərə zərrə qədər belə bağlanmamışdılar deyə, rahatlıqla
İmam Hüseynə(ə) qoşulub Kərbəlaya üz tuta bildilər. Həmçinin uca
Allaha elə bərk və möhkəm şəkildə bağlanmışdılar ki, Onun razılığı
üçün öz mallarından, əhli-əyalından və ən əsas isə bal kimi hər
şeydən şirin canlarından keçdilər. Onlar Huseynin(ə) eşq dolu bu
cümləsinin həqiqətini öz ürəklərinə yazmış şərafətli insanlar idi: "
İlahi Səni tapan nə itirib ki, Səndən uzaq düşən nəsə tapa bilsin”.2)Dünyapərəstlik: insan övladının dünya və onun içindəkilərlə olan
sarsılmaz rabitəsi ilahi məhəbbətlə birgə olmazsa, şübhə yoxdur ki, gün keçdikcə bu rabitə daha da güclənəcək və elə bir həddə
çatacaqdır ki, bu əlaqənin gözlənilmədən qırılması-yəni ölüm insan
üçün arzuolunmaz və qorxulu olacaq. İlahi nəbilər insanları Allahı
sevib Ona itaət etməyə çağırdılar ki, qaçılmaz ölüm həqiqəti onlar
üçün qorxulu bir şey olmasın. Odur ki, islami təlimlərin məntiqinə
əsasən həyatı ibadətsiz keçən insanın dünyapərəst olması labud və
inkarolunmaz həqiqətdir. Yezid
tərəfdarlarının uca Allaha itaət və ibadətdən uzaq düşdüklərini qeyd
etdik. Nəticə etibarı ilə onların dünyapərəst olması da təbii bir hal idi.
Lakin onların dünyaya pərəstişi özünün pik həddinə çatmışdı.
Tanınmış səhabə Səd ibn Vəqqasın oğlu Ömər İmam Huseyn(ə)
ağanı çox yaxşı tanıdığı və onun nə cür fəzilətlərə sahib olduğunu
bildiyi halda Yezid qoşununa rəhbərlik etdi. Çünki ona Yezidin sağ əli
hesab olunan Kufə şəhərinin əmiri ibn Ziyad, Rey torpaqlarında
başçılıq məqamı verəcəyini vəd etmişdi. Əbəs deyildir ki, Yezidin
qoşununda olanların çoxu kiçik məbləğli bəxşişlərin müqabilində
İmam Huseynə(ə) qarşı vuruşurdu. Onların qəlbi dünya sevgisindən
elə bərkimişdi ki, nə uşaqlara rəhm etdilər, nə də əsir düşmüş
qadınlara. Beyinləri dünya arzularına çatmaq üçün dəhşət
doğuracaq həddə qəzəblə dolmuşdu. Nəticə göz qabağında idi. 6
aylıq uşaq öldürüldü, Əbəlfəzlin(ə) qolları kəsildi, heç kim sağ
buraxılmadı və Huseynin(ə) başını kəsməklə də ürəkləri soyumadı.
Qadın və uşaqları zülmlə Yezidin sarayına əsir apardılar. Hələ bəs
deyilmiş kimi yol boyu İmam Huseynin(ə) başını nizəyə taxıb ona
kafir və xarici( uca Allaha pənah aparırıq) dedilər. Çünki onların qəlbi
dünya sevgisində qərq olmuşdu və onlar zərrə qədər də Allahdan qorxmurdular.
Lakin Huseynin(ə) vəfalı dostları... Onlar dünyaya aid hər bir
şeylərini tərk edib İmama(ə) qoşulmuşdular. Həbib ibn Məzahir
Kufədən olan imkanlı və geniş ailəyə sahib yaşlı bir kişi idi. Hər
şeyini geridə qoymuş və özünü Peyğəmbər(s) nəvəsinə həsr etmişdi.
Həbib kimi digər səhabələr də dünyada olan hər şeylərindən əlavə
canlarını da imama(ə) təslim etmişdilər. Çünki onlar zərrə qədər bu
həyata bağlanmamış və bütün qəlbləri ilə Allahdan qorxurdular.
Zatən şəhadətləri də məlum həqiqətin ən son və mükəmməl
təcəssümü idi.
3)Qəddarlıq: aşura günü- insanlıq tarixinin ən faciəli səhnəsidir.
Kimin qətlə yetirildiyi və necə qətl olunduğu nəzərə alınarsa aşura
dəhşəti terrorizmin və qətliamların başında dayanır. Damarlardaki
qanı donduran aşura gününün zülmləri neçə vaxt öncədən
cücərməyə başlamışdı. Hələ Muaviyənin dövründə Hz.Əlini(ə) sevən
insanlara olunan haqsızlıq və təcavüzlər aşura qətliamının ilk
cücərtiləri idi. Hz.Əlinin(ə) yaxın dostu olmuş Hucr ibn Ədiy və iki
gənc oğlunun vəhşicəsinə Muaviyə tərəfindən öldürülməsi, şiələrin
daim təqib və təzyiq altında yaşaması aşuraya doğru aparan yolun
başlanğıcı idi. Kərbəla faciəsinin yaxınlaşması isə İmam Huseynin(ə)
Kufəyə göndərdiyi elçilər olan Muslim ibn Əqil və Qeys ibn
Muzəhhərin qətli ilə hiss olundu. İmama(ə) ardıcıl şəkildə 10000
məktub yazaraq öz şəhərlərinə çağırmış Kufə əhalisi öncə Müslümü,
sonra isə Huseynin(ə) özünü tək qoydular. Qəddarlıqları hələ
Muaviyənin dövründən şiələrə bəlli olan düşmən əsgərləri Müslümü
öldürməklə sakitləşməmiş və onun iki azyaşlı balasının da başlarını
48
www.ehlibeyt-aka.com SonUmidTV
kəsmişdilər. Bundan öncə Hz.Əli(ə) həyatda olduğu zaman
Muaviyənin Hicaz torpaqlarına qarət məqsədilə göndərdiyi ordu
komandanı Busr ibn Ərtad da Peyğəmbərin(s) əmisi oğlu və Əlinin(ə)
Yəməndəki nümayəndəsi olan Übeydullah ibn Abbasın iki yeniyetmə
oğlunu amansızcasına öldürmüşdü. Görünən budur ki, yad əllərlə
yaradılmış müasir terroristlərin "baş kəsmə mədəniyyəti” Muaviyə və
Yezid hakimiyyətinin şiələrə və əhli-beyti sevən insanlara qarşı ən
güclü silahı idi. Qeyd etmək lazımdır ki, aşura günündəki
dəhşətlərdən qabaq İmam Huseynin(ə) Bəsrə şəhərinə göndərdiyi
elçisi Süleyman ibn Əzim də Yezid hakimiyyətinin dirəyi olan ibn
Ziyad tərəfindən öldürülmüşdü. Bütün bunlar Aşuraya qədər baş
verən qəddarlıqların çox az bir hissəsidir.
Amma aşura günü...Şiələrin və ümumiyyətlə, qəlbində rəhm olan
bütün insanların ürəyini yandıran zülmlərlə dolu bir gün... Mərhəmətli
insanların Hz.Zeynəb(s.ə) kimi görməyə deyil, hətta eşitməyə belə
tab gətirə bilmədiyi dəhşətli qətllərlə dolu bir gün...Fərat çayının yolu
bağlanmaqla İmamın(ə) qoşunu susuz qoyuldu, 6 aylıq südəmər
körpə boğazından oxlandı, Huseynin(ə) qardaşları və qardaş oğulları
bircə-bircə öldürüldü, Əbəlfəzlin(ə) qolları kəsildi, Huseynin(ə) gənc
oğlu Əliəkbər gözünün qarşısında tikə-tikə doğrandı və daha
nələr...Qələm o dəhşətləri yazmağa acizdir! Bütün bunlar azmış kimi
şəhid olmuş İmam Huseyn(ə) və dostlarının cəsədləri üzərindən atlar
çapıldı. Qadınların xeymələrinə hücumlar edildi və bu kimi bir çox
şərəfsiz işlər görməkdən çəkinilmədi. Lakin İmam Huseynin(ə) mərhəməti...Eynilə babası Peyğəmbər(s)
və atası Əli(ə) kimi o da bir rəhmət və qayğıkeşlik nümunəsi idi.
Aşura günündə yerə düşmüş cəsədindəki yaraların içində
digərlərindən seçilən bir yara o həzrətin(ə) bədənində daha öncə
yaranmışdı. Gecələr ərzaqla dolu ağır zənbili belinə atıb qapı-qapı
fəqirlərin və yoxsulların evlərinə baş çəkməsi və onların ehtiyacını
qarşılaması üzündən belinə yara düşmüşdü. Bu işin gündəlik və teztez
olması onun yarasını da gözlə görünən hala salmışdı. İmam
Huseyn(ə) da ata-babası kimi yetimlər atası idi. Kufəyə gedən yolda
imamın(ə) qarşısını kəsmək üçün göndərilmiş Hürrün qoşunu ilə
Huseynin(ə) rəftarı kifayət qədər humanist idi. Suyu qurtarmaqda
olan düşmən qoşununun əsgərlərinə, hətta onların heyvanlarına da
su verildi.İgidlikdə dillər əzbəri olmuş Hürr su içərkən xəcalətindən
titrəyirdi. İmam Huseyn(ə) isə ona sakit və rahat olmağı, özündən
sonra atına da su verməyi buyurdu. Aşuradan bir gün öncə
Huseyn(ə) kufəlilərin ona yazdığı məktubları bir tonqal qalayaraq
yandırdı və səbəbinin xainliyə müqabil yarana biləcək təbii qəzəb
olduğu düşünüldükdə o həzrətin(ə) cavabı çox qəribə olur. İmam(ə)
buyurur ki, bu işi əsla qəzəbə görə etmir, əksinə ondan sonra
məktubların ibn Ziyadın əlinə düşərək kufəlilərdən bir çoxunun
öldürülməsindən qorxması idi. İmam Huseynin(ə) mərhəməti xain
insanları belə düşünəcək qədər geniş idi. Çünki onun mərhəməti ilahi
mərhəmətdən qaynaqlanırdı.
Kitabın adı: Kərbəla həqiqətləri
Admin: 3
Redaktor: 4
Sayt nəzarətçisi: 7
VİP: 1
İstifadəçi: 6734
Bu gün: 0
