Aclıq haqqında
Rəvayətlərdə aclığın mədh olunması o demək deyil ki, insan əzab-əziyyət içində aclıq çəkməlidir. Adətən, insanların nəzərinə çatdırılır ki, tox qarın insan ruhunun pərvazı üçün böyük maneələrdəndir. Ruh insanın qəlbini və düşüncəsini kütləşdirir.
İnsan o qədər ac qalmamalıdır ki, qüvvəsi olmasın. Nə də o qədər yeməməlidir ki, oturub qalsın. Əllamə Təbatəbainin tə’birincə, rəvayətlərdə "aclıq” dedikdə qarınqululuq etməmək, yüngül yemək nəzərdə tutulur. Növbənöv xörəklər yemək nəinki zərərli deyil, hətta insanın sağlamlığı üçün faydalıdır. Rəvayətlərdə isə tam aclıqdan yox, orta həddi gözləməkdən danışılmışdır. Aclıq haqqında əxlaq kitablarında ətraflı şəkildə bəhs olunmuşdur. Aclıq vasitəsi ilə uca mə’nəviyyat məqamına çatanlar az deyil.
Me’rac hədisində İslam Peyğəmbəri (s) sükutun tə’sirləri haqqında soruşur. Bu o demək deyil ki, həzrət sükutun faydalarından xəbərsiz idi. Məqsəd uyğun sual-cavablar vasitəsi ilə yer əhlinə tövsiyələr vermək, onlara kamillik yolunu göstərməkdir.
Kitabın adı: Dost diyarının yolçuları
Müəllif: Ustad Misbah Yəzdi