İki mühüm nöqtə
Hazırkı qüdsi hədisdə iki nöqtə diqqəti cəlb edir:
1. İnsan öncə güman edir ki, hazırkı hədisdə "muridin” dedikdə həzrət Davudun müridləri nəzərdə tutulur, Allah bu müridləri Davuda tapşırır. Amma azca düşündükdən sonra məlum olur ki, nəzərdə tutulan Allaha yaxınlıq məqamı üçün çalışanlardır. Olsun ki, onlar lazımı məqama çatmamışlar. Bununla belə, Allah həmin zümrə ilə mehriban davranmağı, onlara sərt yanaşmamağı tapşırır.
2. Başqa heç bir rəvayətdə "ayaq altda torpaq olmaq” ifadəsi ilə rastlaşmırıq. Bu olduqca uca bir təbirdir. Əgər məqsədə çatanlar bu yolu gedənlərin dəyərini bilsəydilər, onların ayağı altda torpaq olmaq istəyərdilər!
Demək, Allah yolunu seçənlərin qarşısında təvazö həzrət Davud kimi böyük peyğəmbərlərin mühüm vəzifələrindəndir.
Həzrət Sadiqdən (ə) nəql olunmuş rəvayətdə buyurulur: "Aşiq o kəsdir ki, qəlbinin sirri daha saf, danışığı daha doğru və Allahla əhdə vəfası daha çoxdur... Allah onların vasitəsi ilə şəhərlərini abad edir, onlara əta etdiyi rəhmətə xatir xalqdan bəlanı uzaqlaşdırır. Beləliklə, əgər insanlar onların Allah yanında hansı məqam sahibi olduqlarını bilsəydilər, Allaha yaxınlaşmaq üçün onların ayaqları altda torpaq olmağı vasitə seçərdilər.”
Rəvayətdə mühüm bir nöqtə qeyd olunur ki, Allaha yaxınlaşmaq üçün vasitə olaraq yalnız aşiq bəndələrin ayaqlarının altındakı torpaq bəyan olunur. İnsanın Allahın bu lütf və inayət dəryasından bir içim su içməsi üçün bu iki rəvayət kifayət deyilmi?! Başqa bir rəvayətdə deyilir: Allah-təala bəzi səmavi kitablarda buyurmuşdur: Ey mənim bəndəm! Sənə olan haqqıma and olsun ki, mən səni sevirəm. Belə isə, sən də məni sev.”
Bu rəvayətin başqa formada olması da mümkündür: "And olsun sənin mənə olan haqqına, mən səni sevirəm. Belə isə, mənim sənə olan haqqıma xatir sən də məni sev.”
Bu təbir əvvəlki təbirdən daha lətafətlidir. Çünki bu təbirdə Allah-təala insanlar üçün hüquq təyin edir və bu hüquqa and içir. Qurani-kərimdə buyurulur: "Möminlərə kömək öhdəmizdə olan bir haqdır.”