İmam Əlinin (ə) hikmətli kəlamları 4
Cihad da dörd növdür; yaxşı işlərə əmr (dəvət) etmək, pis işlərdən çəkindirmək, danışıqda düzlük və fasiqlərlə düşmənçilik. Beləliklə, hər kim yaxşı işlərə əmr etsə, möminlərə qoşularaq onları gücləndirər. Pis işlərdən kəs münafiq və ikiüzlülərin burunlarını torpağa sürtər. Danışığı düz olan kəs boynunda olan vəzifəni yerinə yetirər. Nəhayət, hər kim fəsiqlərlə düşmənçilik edərək Allaha görə qəzəblənsə, Allah da ona görə qəzəblənərək Qiyamət günü onu şad edər.
Küfr də dörd sütun üzərində dayanıb; (əsassız iradlar tutub, yersiz olaraq) dərinə getmək, inadkarlıq etmək və çəkişmək, haqdan əl çəkmək, düşmənçilik və haqqa tabe olmamaq. (Əsassız və yersiz) Dərinə gedən kəs düz yola ayaq basmayıb. Nadanlıq üzündən çox inankalıq edən və çəkişən şəxsin haqqa qarşı kor olması həmişəlikdir. Haqdan əl götürən şəxsin yanında yaxşılıq pislik, pislik isə yaxşılıq olar və o, zəlalət (azğınlıq) sərxoşluğu ilə məst olar. Düşmənçilik edərək haqqa tabe olmayan kəsin yolları çətinləşər, işi ağırlaşar və azğınlıqdan çıxmaq yolu daralar
Şəkk də dörd növdür; söz güləşdirmək, qorxmaq, tərəddüd və təslim olmaq (boyun əymək). Mübahisə etməyə və söz güləşdirməyə adət etmiş kəsin gecəsi gündüz olmaz (şəkk və tərəddüd zülmətindən yəqinlik və inam işıqlığına çıxmaz). Qarşısına çıxanlardan qorxan kəs geri çəkilər. Kim şübhə və tərəddüd içində qalsa, şeytanların tapdağına çevrilər. Dünya və Axirəti məhv etməyə boyun əyən (bu işə qol qoyan) kəs, dünya və Axirətdə məhv olar.
Yaxşı işin sahibi etdiyi yaxşılıqdan daha xeyirli, pis işin sahibi isə etdiyi pislikdən daha pisdir.
Əliaçıq ol, amma israf etmə! Eləcə də mötədil ol, amma xəsis olma!
Varlılıq və zənginliyin ən üstünü, arzuları qəlbə buraxmamaqdır.
Kim xalqın inciməsinə səbəb olan şey tələssə (xalqı incik salan iş tutsa), xalqda onun barəsində bilmədiklərini danışar (Çünki inciyən şəxs incidiyi şəxs barəsində hər eşitdiyini danışar və hətta yalan deməkdən çəkinməz).
Arzusunu uzadan kəs əməlini pisləşdirər.
İmam Əli (ə) Şama gedəndə Ənbar şəhəri in kəndxuda və böyükləri onunla rastlaşdılar. Onlar, təzim və ehtiram məqsədi ilə atlarından düşüb İmamın miniyini qabağına qaçdılar. İmam (ə) buyurdu: "Bu nə iş idi ki, siz gördünüz?”
Dedilər; " Bu, bizim adətimizdir. Biz öz əmir və hakimlərimizə belə ehtiram göstəririk”.
İmam (ə) buyurdu; "Allaha and olsun ki, bu işin hökmdarlarınıza heç bir xeyri yoxdur. Lakin siz bu işinizlə özünüzü dünyada əziyyətə salır, Axirətdə isə bədbəxtliyə düçar edirsiniz (Çünki Allahdan qeyrisinin qarşısında təzim etmək və əyilmək əzaba səbəb olur). Arxasınca cəza olan əziyyət necə də ziyanlı, oddan xatircəmlik olan rahatlıq isə nə qədər xeyirlidir!”
Kitabn adı: İmam Əlinin (ə) xatirələri
Admin: 3
Redaktor: 4
Sayt nəzarətçisi: 7
VİP: 1
İstifadəçi: 6704
Bu gün: 0
