Gün Ali Əbayə edib çün nəzər Əbbas
O gün Ali Əbayə edib çün nəzər Əbbas
Düşüb şövqi qitalə o miri hünər Əbbas
Hüzuru şahi dinə, yetişdi çun Ələmdar
Edib busə əyağin dedi: Ey şəhi Əbrar!
Mənə izni ver axir, əya aləmə Sərdar!
Gətirdi məni təngə, bu gün firqeyi əşrar
Fəda qəddinə Əbbas, əya şahi kərəm kar!
Rəvadür mənə teşnə, qıla qövmi dil azar
Uzun qollarım aya, görürsən nə zaman kar!
Gərək gəlsün əlimdən, bu gün təngə bu kuffar
Edib nalə Səkinə, deyir su əmi zinhar!
Bu dəm ver mənə rüsxət, amandür məni qurtar!
Edə indi qitalə, gərəkdür səfər Əbbas!
Hüseyn baxdı bu halə, olub gözləri giryan
Dedi: Nazlı bəradər, olum qəddinə qurban
Necə rüsxəti də`va, verim mən sənə əl an
Qalıb teşnə əyalım, bu gün bi kəsi heyran
Tökür əşqi gözündən, olur cümlə pərişan
Eşitdi bu kəlamı, çu ibni şahi mərdan.
Gəlib qeyzi qəvavə, olub qeyrəti ğəlyan
Atıb açdı belindən, yerə xəncəri bir an
Ələmdən götürüb əl, o sərdari ləb ətşan
Nəcəf sari tutub üz, dedi ey məhi dövran
Əcəb şah qapısında, olub bəxtəvər Əbbas.
Çu Əbbasi dilavər, Əlamdari İmamət
Tutub rahi biyaban, o şahbazi şərafət
Nəcəf şahinə etsin, gedib taki şikayət
Hüseyn gördü bu halı, gedib mə`dəni qeyrət
Edib Zeynəbə izhar, ki ey gülşəni İsmət!
Amandır bacı qoyma, gedə miri şücaət
Hüseyndən əl üzübdür, ələmdari vilayət
Səda eylədi Zeynəb, ki ey mayeyi Rəhmət
Hüseyn qalmağa yalquz, degil bəsdi mürüvvət
Edə xeyməni qarət, bu gün əhli şərafət
Yavaş get sənə qurban, məni didətər Əbbas!
Qayıtdı ginə Əbbas, hüzuru şahi dinə
Dedi izni ver axir, edib ərzi Hüseynə
Yanır nari cəfayə, bu gün teşnə Səkinə
Gəlir camu əlində, susuzdur o həzinə
Gedim su gətirim mən, bu əhli hərəminə
Qərəz etdi mürəxxəs, o sərdari Mədinə
Minib atına tutdu, üzün ərseyi kinə
Düşüb lərzə görəndə, Əduvvun bədəninə
Gəlir şiri qəzəbnak, alıb nizə əlinə
Ola yüz belə leşkər, edər dərbədər Əbbas!
Edib ərsədə cövlan, o gülzari vəcahət
Dedi qövmi cəfayə, mənəm sahibi qüdrət
Atamdır şahi mərdan, bil ey qövi şərarət
Hüseynə məni nökər, verib ol şahi izzət
Ağamdür mənim Əbbas, əya əhli şərafət
Mənəm naibi Heydər, mənəm miri şücaət
Mənəm sədd çəkən oğlu, mənəm babi kəramət
Atam fatehi Xeybər, özüm mayeyi qüdərt
Ələmdari Hüseynəm, mənəm kani səxavət
Qərəz kimdür ki, gəlsün, edib ərşinə cür`ət
Onu göndərə ol dəm, be suyi səqir Əbbas!