Sizi Allaha and verirəm siz də Ya Əbul-Fəzl deyin!
Höccətul-islam vəl-müslimin hacı şeyx Məhəmməd Nəcəfi Zəncani öz xatirəsində Zəncan alimlərindən belə yazır:
Təxminən 1950-ci ildə mübarək Ramazan ayında təbliğdən ötrü Qum şəhərindən Zəncanın Tarim məntəqəsinə getmişdim. Oranın Zəhturabad kəndində vəzifəmi yerinə yetirib Ramazan ayı qurtarandan sonra Zəncana gəlməyə hazırlaşdım. O vaxt kənddə at və qatırdan başqa nəqliyyat vasitəsi yox idi. Ona görə də bir neçə nəfərlə birlikdə bir arabanı kirayə edib Zəncana tərəf hərəkətə başladıq. Onlar mənə çox hörmət göstərib əşyalarımı da yüklədilər. Özümü də bir qatıra mindirdilər. «Qızıl üzən» çayını keçdikdən sonra dağdan keçməliydik. Qarşıda bizi qorxulu və təhlükəli yollar gözləyirdi. Onlar istirahət (həm özləri həm də heyvanları yedizdirmək) üçün dayandılar. Bu vaxt yükünün əyilməsinə görə qatırlardan biri az qalırdı üzü dərəyə yuvarlansın. Hamılıqla dedik ki, əgər dərənin dibinə düşsə daha sağ qalmaz. Qatırın sahibi cavan və kasıb bir oğlan idi. O, yanığlı qəlblə fəryad etdi:
Ya Əbul Fəzl Abbas, özün kömək ol!
Sonra bizə üz tutub dedi:
And verirəm Allaha, siz də «Ya Əbul Fəzl Abbas! deyin.
Biz də hamılıqla fəryad etdik: Ya Əbul Fəzl Abbas!
Bir an içində qatır ayaqları üstə düzəldi və belindəki yükü yerə ilişib dayandı. Əgər bir az da hərəkət etsəydi dərənin dibinə düşəcəkdi. O vaxt daha sağ qalmazdı.
Yükləri açıb qatırı çəkib xilas edərək yola çıxartdılar. Qatır sahibi ağlayaraq həzrət Əbul Fəzl Abbasın (əleyhissalam) kəramətini yad edirdi.
Bu iş 25 dəfə təkrar oldu!
Həzrət Ayətullah seyyid Məhəmməd Əli Ruhani Qumi izhar edir:
Mərhum atam buyurur:
Günlərin birində həzrət Əbul Fəzl Abbasın(əleyhissalam) pak hərəmində idim. Əlində bir miqdar pul olan bir kişi içəri girib həmin pulları zirehin içinə atmaq istədi.
Xidmətçilərdən biri gəlib israrla pulun ağanın adı ilə ona verilməsini tələb etdi. O isə cavab verir ki, mən nəzr etmişəm ki, pulu zirehin içinə özüm atım. Heç cür razılaşmadılar. Axırda kişi xidmətçiyə dedi:
Mən pula bir ip bağlayacağam. Əvvəl mənim nəzirim əda olsun, sonra özün çəkib ordan çıxardarsan.
Xidmətçi bu fikri qəbul edir. Pul sahibi pulu ipə bağlayıb zirehin içinə atır. Sonra xidmətçi nə qədər dartırsa pul geri çəkilmir və ilişib qalır.
Atam əlavə edir: Bu iş 25 dəfə təkrar oldu. Hər dəfə ipi çəkdilərsə ilişib qaldı. Nəhayət, xadim dedi: Ya Qəməri bəni Haşim! Pul sizindir, lakin ip isə bizim. Heç olmasa ipi bizə ver. Bu halda pul zirehin içində qalır, ipi isə dartıb çıxarırlar!
Kitabın adı: Qəməri Bəni Haşim Əbülfəzl Abbasın (əleyhissalamın) nurlu çöhrəsi
Müəllif: Əli Rəbbani Xalxali
Admin: 3
Redaktor: 4
Sayt nəzarətçisi: 7
VİP: 1
İstifadəçi: 6678
Bu gün: 0
