Digər bir neçə qəhrəman qadın
İslamın ilk dövrlərində digər şücaətli qadınlar da olub. Onlar müxaliflərin çox ağır işgəncələri altında özlərinin səbir və dözümləri ilə İslamı müdafiə etmiş və düşmən qarşısında təslim olmaq həsrətini, onların qara qəlblərində saxlayaraq şərəfli ölümü qəbul edib və heç vaxt təslim olmayıblar.
1 - "Lubəynə” bəni-Mu`məl tayfasının kənizi idi. Ömər ibn Xəttab İslamı qəbul etməmişdən qabaq ona çox işgəncə verərdi. Lakin bu qadın heç vaxt təslim olmadı və İslam dinindən əl çəkmədi.
2 - "Zinnirə” bəni-Məxzum tayfasından idi. Müsəlman olduğuna görə Əbu Cəhlin ona verdiyi ağır işgəncələrə dözdü və heç vaxt təslim olmadı.
3 - "Nəhdiyyə” bəni - Nəhd tayfasında olan kəniz idi. İslamı tərk etməsi üçün Bəni - Əbdüd -Dar qəbiləsindən olan xanımının ağır işgəncələrinə mə`ruz qalsa da əqidəsindən dönmədi.
4 - Mə`rifətli və çalışqan qadınlardan biri də Cabir ibn Həkimin qızı, "Qəzziyyə” adlandırılan Ümmü Şərik Əsədi idi. O Qüreyş tayfasının bəni-Amir qəbiləsindən idi. İslamın əvvəllərində müsəlman olan bu qadın dinin təbliği üçün çox çalışırdı. O, gizlin və aşkarda xüsusən qadınları İslama də`vət edirdi. Buna görə də ağır işgəncələrə mə`ruz qalırdı. Bir dəfə onu palansız dəvəyə mindirib, üç gecə-gündüz ac və susuz vəziyyətdə saxladılar. Sonra isə əl-ayağını bağlayıb, yandırıcı çöllükdə, qızmar günəşin altında yolun üstünə atdılar. Əgər Allahın lütf və mərhəməti, qeybdən İlahi yardımlar gəlməsəydi, şübhəsiz tələf olacaqdı. Ümmü Şərik digər mühacirlərlə birlikdə Mədinəyə hicrət etdi. Əri artıq dünyadan getmişdi. Bir gün Rəsulullahın (ə) hüzuruna gəldi və dedi: "Mənim ərim çoxdan vəfat edib. Gəlmişəm ki, sənə evlənməyi təklif edəm”.
Həzrət Rəsulullah (s) buyurdu: "Gözlə, Allah tərəfindən bir hökm (əmr) gəlsin”.
"Əhzab” surəsinin 50-ci ayəsi nazil oldu. Bu hökm ancaq təkcə Peyğəmbərə (s) aid edildi. Peyğəmbər (s) onu zövcəsi olmağa qəbul edərək himayəsinə aldı.
5 - Mə`rifətli qadınlardan biri də bəni - Səlim tayfasından olan Xənsa idi. O, İslam dinin təbliğ edərdi və qəbiləsinin bütün üzvlərinin İslamı qəbul etməsinə səbəb olmuşdu. O bə`zən özünün şe`r və şüarları ilə müsəlmanları kafirlərin əleyhinə qaldırardı. Qadisiyyə savaşında oğlanlarının dördünü də döyüş meydanına göndərdi və onların dördü də şəhid oldular (bu barədə bir az sonra qeyd olunacaq).
6 - Xeybər savaşında iştirak edən qadınlardan biri də "Ümmü Ziyad Əşcəiyyə” idi. O, özünü digər beş qadınla birlikdə Xeybərə çatdırdı. Peyğəmbər (s) onların gəlişindən xəbərdar olduqda buyurdu: "Niyə gəlmisiniz?”
Onlar dedilər: "Yaralılara tibbi yardım göstərmək və onlara kömək etmək istəyirik”.
Rəsulullah (s) buyurdu: "Burada qalaraq vəzifənizi yerinə yetirin”. Xeybər qalası fəth ediləndə Rəsulullah (s) döyüşdə əldə edilmiş qənimətlərdən onlara da verdi.
7 - Şücaətli qadınlardan və şəhid analarından biri də Peyğəmbərin (s) kənizi "Ümmü Əymən”dir (onun adı Bərkə idi). Həzrət Peyğəmbər (s) onu azad etdi və Übeydə Xəzrəci ilə evləndirdi. Ondan bir oğlan uşağı dünyaya gəldi və adını "Əymən” qoydular. Onun əri vəfat edəndə Peyğəmbər (s) onu Zeyd ibn Harisə ilə evləndirdi. Ondan da bir oğlu dünyaya gələndə adını "Üsamə” qoydular. Ümmü Əymən o qədər qoçaq və şücaətli idi ki, Ühüd savaşında cəbhənin yaxınlığında idi. Bir dəstə müsəlmanın fərariliyini görəndə çox narahat olur və ovucuna torpaq götürüb onların üzlərinə ataraq qışqırır: "Siz arvadsınız. Gedin evinizə arvadların sap əyirən cəhrəsi arxasında oturun. Vay olsun sizə!”
Onun fəzilət və rəşadəti barəsində məlumat çoxdur. Ümmü Əymən Rəsulullahdan (s) sonra əqidəsini dəyişmədi, həmişə Həzrət Fatimə Zəhra (ə) və Əhli-beytlə (ə) birlikdə oldu. Onun oğlu Əymən Hünəyn döyüşündə, bəni-Haşimdən olan doqquz nəfərlə düşmənin qarşısında durub şəhid olana qədər vuruşdu.
8 - Ühüd savaşında Mədinədəki müsəlman evlərindən çoxu şəhid vermişdi. Maraqlı budur ki, qadınlar öz övladlarını, ərlərini və qardaşlarının halını xəbər almazdan qabaq Peyğəmbəri (s) soruşurdular.
Bu qadınlardan biri də Qeysin qızı Su`dadır. O, iki şəhid anasıdır. Onun oğlanları Ühüd savaşında Peyğəmbərin (s) hüzurunda şəhid olmuşdular. O öz oğlanları barəsində danışmır, əksinə təkrar-təkrar deyirdi: "Peyğəmbərdən (s) nə xəbər var?”
Ona "Peyğəmbər (s) sağdır” deyiləndə, dayanmadan özünü Rəsulullaha (s) çatdırdı. Peyğəmbəri (s) sağ-salamat görüb dedi: "Daha bütün müsibətlərim asandır. Siz salamat olsanız, heç bir qəmim yoxdur”.
O yüksək ruhiyyəli bir qadın idi. Döyüş meydanında oğlanlarının cənazəsini tapdı və dəvənin belinə yükləyib Mədinəyə tərəf yola düşdü. Yolda camaat ondan soruşdular: "Peyğəmbərdən (s) nə xəbər var?”
O dedi: "Peyğəmbər (s) salamatdır”.
Aişə ondan soruşdu: "Dəvənin belindəki yük nədir?”
O dedi: "Ürəyimin parası iki oğlumdur. Onlar Allah yolunda qəhrəmanlıq göstərmişlər, aparıram torpağa tapşıram”.
Mənbə: "İslamda qəhraman qadınlar" kitabı
Admin: 3
Redaktor: 4
Sayt nəzarətçisi: 7
VİP: 1
İstifadəçi: 6712
Bu gün: 0
