Əbəlfəzl bayrağı! Huseyn bayrağı!
Bir bayraq almışam Huseyn bayrağı,
Sinələrdə qaldı Kərbəla dağı.
Rəngi yam-yaşıldı, yazı qırmızı,
Yer-göyü ağlatdı Mürtəza qızı.
Ya Huseyn yazılıb bayrağın üstə,
Ey aşiq sevməyi Huseyndən istə.
Varmı belə aşiq bayrağı qandır,
Yavəri Ələmdar, haqqa qurbandır.
Kimdi bu bayraqdar, kimdi bu cavan,
Düşmən sərflərinə verməyir aman.
Bir əlində qılınc, bir əlində bayraq,
Ya İmam, Ya Huseyn səsləyir ancaq.
Hündürdür qaməti, uzundur qolu,
Hər nərə çəkdikcə açılır yolu.
Düşmən pərən düşüb, qaçır dağılır,
Sanki qiyamətdi, yer-göy yarılır.
Əlində parlayan qılıncı vardır,
Kim bilir bəlkədə bu <<<Zülfüqardır.>>>
Adı Əbəlfəzldir, Heydər balası,
Huseynə Ələmdar, haqqın qalası.
Döyüşüb, düşmənin zəhrin yarırdı,
Allah düşmənləri yerdə qalırdı.
Kərbəla deyilən bəla çölündə,
Ələmdar-Əbəlfəzl haqdan keçmədi.
Düşməni məhv edib, girdi <<<Fərata>>>,
Ovucun doldurdu, sudan içmədi.
Halbuki, çiyəri suzundan yanır,
O dəm Ruqəyyəni yadına salır.
Necə sirab olum, alovum sönsün,
Huseyn qan içində suzundan ölsün?
İçmədi məşkini doldurdu Əbbas,
Düşmən qoşunları aldılar qisas.
Vermədilər imkan suyun aparsın,
İmam balaları suzundan yansın...
Düşmən hiylə gəldi, pusqu qurdular,
Məşk tutan qoluna qılınc vurdular.
Sol ələ götürdü məşki Əbəlfəzl,
O qolda kəsildi, düşdü əl-qərəz.
Dişi ilə saxladı su məşkini,
Yenə də oxlarla vurdular onu.
Deşildi məşki atından düşdü,
Əbəlfəzl sonacan o gün döyüşdü.
Son anda Əbəlfəzl torpaqlar üstə,
İmamın çağırdı, Ya Huseyn dedi.
Huseyn yetişəndə bərabərinə,
Canımla qanımla Səninəm dedi.
Dedi ki,: "Qardaşım yandıran məni,
Səni Kərbəlada tək qoymağımdır.
Birdəki, gözümü qanlı yaş tutub,
Səni görməməyim kor olmağımdır.
Əbəlfəzl (ə):
Sənə bir sözüm var Zəhra balası,
Əbəlfəzl nokərdir, Huseyn ağası.
Atımın üstündə bir bayraq qalıb,
Rəngi yam-yaşıldır İslam bayrağı.
O bayraq atamız Əlidən qalıb,
Üstünə Huseyn yaz, Huseyn bayrağı
<<<Əbəlfəzl bayrağı, Huseyn bayrağı."