«Kövsər qonağı»
Mərhum Seyyid Bəhrul-Ülumun xüsusi və inandığı şagirdlərindən biri olan Axund Səlmasi belə nəql edir:
Günlərin bir günü mərhum Mirzə Qumi ilə Seyyid Bəhrul-Ülum məclislərin birində birlikdə idilər. Mirzə Seyyidə dedi ki, məclisi xəlvət etsinlər. Seyyidin əmri ilə hamı çıxıb getdi və yalnız mən qaldım. Mirzə istəyirdi ki, mən də oranı tərk edim. Amma Seyyid dedi ki, lazım deyil, çünki bu şəxs mənim sirlərimə məhrəmdir. Nisbətən qoca olan Mirzə Qumi, Seyyidə dedi:
İstəyirəm gizli sirlərindən birini eşitməklə, ondan ləzzət alım. Seyyid Bəhrul-Ülum inkar edib sirrini açmamaq üçün dedi:
Mənim gizli heç bir şeyim yoxdur. Mirzə çox israr etdikdən sonra Seyyid dedi:
Xeyli vaxt bundan əvvəl yuxuda gördüm ki, Həzrət Fatiməyi Zəhranın (ə) hüzurundayam. Anam Zəhra (ə.h.) mənə bir kasa aş yedirtdi ki, çox dadlı və ləziz idi və beləsini heç vaxt yeməmişdim.
Bu hadisədən bir xeyli keçəndən sonra Xorasana ziyarətə getdim. Nişaburda ev sahibi mənim üçün aş gətirdi. Mənə elə gəldi ki, bu, yuxuda daddığım aşdandır. Ev yiyəsindən soruşdum ki, bu nə aşdır belə? Dedi ki, bu şəhərdə buna Fatimə aşı deyirlər. Yadıma düşdü ki, yuxuda aşı yedikdən sonra, anam Fatimə (ə) mənə dedi:
Cəddinin ziyarətinə getmək istəyirsənmi? Ərz elədim:
Bu mənim son arzumdur. Sonra Həzrət Zəhra (ə.h.) ilə bir evə daxil olduq. Mən qapıda dayanıb gördüm ki, Peyğəmbər (s) evin yuxarı başında və Əmirəlmöminin (ə) qapının qabağında əyləşib. Mən salam verdim. Həzrət buyurdu:
Əyləş. Öz-özümə fikirləşdim ki, evin hər hansı yerində əyləşsəm Əlinin (ə) yerindən yuxarı olacaq. Odur ki, evin küncündə əyləşdim. Həzrət Peyğəmbər (s) təbəssüm edib dedi:
Övladım, sənin fikir və düşüncən savabdır. O zaman Peyğəmbərdən (s) bir neçə sual soruşdum ki, hamısına cavab verdi. Mirzə dedi:
Soruşduğun suallar nə haqda idi? Seyyid dedi:
Onları heç kimə deməyəcəyəm. Mirzə Hər nə qədər israr etdisə də, Seyyid heç nə demədi.
«Çox İstərdİm ... Amma»
Bir dəfə mərhum Seyyid Bəhrul-Ülum buyurdu:
Çox istərdim ki, öləndə mənə meyyit namazını Şeyx Hüseyn qılsın. Amma mənə meyyit namazını böyük alim Mirzə Mehdi Şəhristani qılacaq. Seyyidin hüzurunda olanlar onun bu sözündən çox təəccübləndilər. Çünki Mirzə Mehdi Şəhristani Kərbəlada və Seyyid özü isə Nəcəfdə qalırdı.
Qısa bir müddətdən sonra Seyyid fani dünyanı tərk etdi. Hələ o vaxta qədər Mirzə Mehdi Şəhristanidən bir xəbər yox idi. Seyyidə qüsul verib, kəfən etdikdən sonra, meyyit namazı qılmaq üçün cənazəni Həzrət Əlinin (ə) hərəminin həyətinə gətirdilər. Oraya toplaşan alim və fəqihlər namaza hazırlaşdıqları zaman Seyyid Şəhristani həyətin şərq qapısından daxil oldu. Cənazəyə yaxınlaşanda bütün alimlər ona iqtida etdilər və mərhum Bəhrul-Ülumun dediyi kimi Seyyid Şəhristani ona meyyit namazı qıldı.
Mənbə: "Alimlərin kəramətləri haqqında maraqlı əhvalatlar" kitabı