Şeytan və onun qoşununun ölüm zamanı etdiyi vəsvəsələr
Ölüm zamanı canverən şəxsin yanında olanlardan biri də Şeytandır. O, mömin şəxsin can verdiyi zaman onu aldatmaq, imanını əlindən almaq üçün möminin başı üzərində olur. İmam Sadiq (ə) Sifvan ibn Mehranın söylədiyi hədisdə belə buyurur; "Dostlarımizdan birinin ölüm zamanı çatanda, Şeytan onun sağ və sol tərəflərindən gəlir ki, onu malik olduğu imam və etiqaddan döndərsin. Lakin Allah ona mane olur. Ona görə də buyurur; "Allah iman gətirənləri dünyda da, axirətdə də möhkəm bir sözlə (kəlmeyi-şəhadətlə) sabitqədəm edər".
Digər hədisdə deyilir ki, iblis ölüm mələyinin beş yüz mələklə birgə, xüsusi bir surətdə hər hansi möminin canını almağa gəldiyini gördükdə əlini başına qoyub fəryad qoparır. Bu vaxt iblisin qoşunu onun bu əməlinin səbəbi soruşaraq deyir; "Ey bizim ağamız, sizə nə olub?"
İblis cavab verir; "Məgər bu bəndəyə necə hörmət göstərildiyini görmürsünüz? Nə üçün onu nəzərdən qaçırmısınız, aldadıb yoldan çıxara bilməmisiniz?"
Onlar da belə deyirlər; "Biz onun barəsində bacardığımız qədər çalışdiq, lakin o bizə tabe olmalıdır".
İmam Sadiqdən (ə) söylənilən digər hədisdə deyilir; "Ölüm zamani istisnasız olaraq, hər kəsin ruhu bədəndən xaric olana kimi iblis küfrə sarı çəkmək, dinində tərəddüd yaratmaq üçün tabeçiliyində olan şeytanların bəzisi onun yanına göndərir. Lakin onun möminlər üzərində belə bir qüdrəti yoxdur. Buna görə də ( can verməkdə olan ) dünyasını dəyişənlərinizin yanında olarkən, dünyadan köçdüyü anadək onlara kəlmeyi-şəhadəti təlqin edərək dedirdin".
Əlbəttə, həmin vaxt seytan hamını özünə tərəf çəkmək qüdrətinə malik olmur. Həyatları boyu özlərini onun ixtiyarına buraxan, onu özlərinə "rəhbər" seçən imansızlar, qafil dünyapərəstlər həmin vaxt da onun əmrinə tabe olacaqlar. Bu həssas anda onların zəif də olsa imamları var idisə, onu da itirəcəklər. Bunun dəlili Allah-təalanin Qurani-kərimdə buyurduğu kəlamıdır. Buyurur ki, şeytan onu özlərinə başçı bilən kəslər üzərində hakim olur;
"Şeytanın hökmü yalnız ona itaət edib Allaha şərik qoşanlar üzərindədir!"
Həmçinin buyurur ki, onu özünə başçı qəbul edənlər acıq-aydın ziyan içində olacaqlar;
"Allahı atıb şeytanı özünə dost tutun şəxs əlbəttə, açıq-aşkar ziyana uğramışdır."
Digər hədisdə deyilir ki, iblis ölüm mələyinin beş yüz mələklə birgə, xüsusi bir surətdə hər hansi möminin canını almağa gəldiyini gördükdə əlini başına qoyub fəryad qoparır. Bu vaxt iblisin qoşunu onun bu əməlinin səbəbi soruşaraq deyir; "Ey bizim ağamız, sizə nə olub?"
İblis cavab verir; "Məgər bu bəndəyə necə hörmət göstərildiyini görmürsünüz? Nə üçün onu nəzərdən qaçırmısınız, aldadıb yoldan çıxara bilməmisiniz?"
Onlar da belə deyirlər; "Biz onun barəsində bacardığımız qədər çalışdiq, lakin o bizə tabe olmalıdır".
İmam Sadiqdən (ə) söylənilən digər hədisdə deyilir; "Ölüm zamani istisnasız olaraq, hər kəsin ruhu bədəndən xaric olana kimi iblis küfrə sarı çəkmək, dinində tərəddüd yaratmaq üçün tabeçiliyində olan şeytanların bəzisi onun yanına göndərir. Lakin onun möminlər üzərində belə bir qüdrəti yoxdur. Buna görə də ( can verməkdə olan ) dünyasını dəyişənlərinizin yanında olarkən, dünyadan köçdüyü anadək onlara kəlmeyi-şəhadəti təlqin edərək dedirdin".
Əlbəttə, həmin vaxt seytan hamını özünə tərəf çəkmək qüdrətinə malik olmur. Həyatları boyu özlərini onun ixtiyarına buraxan, onu özlərinə "rəhbər" seçən imansızlar, qafil dünyapərəstlər həmin vaxt da onun əmrinə tabe olacaqlar. Bu həssas anda onların zəif də olsa imamları var idisə, onu da itirəcəklər. Bunun dəlili Allah-təalanin Qurani-kərimdə buyurduğu kəlamıdır. Buyurur ki, şeytan onu özlərinə başçı bilən kəslər üzərində hakim olur;
"Şeytanın hökmü yalnız ona itaət edib Allaha şərik qoşanlar üzərindədir!"
Həmçinin buyurur ki, onu özünə başçı qəbul edənlər acıq-aydın ziyan içində olacaqlar;
"Allahı atıb şeytanı özünə dost tutun şəxs əlbəttə, açıq-aşkar ziyana uğramışdır."
Şeytan ölüm zamanı bütün ömrü boyu ona tabe olan şəxslərin batininə vəsvəsə edir və xəyal qüvvəsi vasitəsi ilə onları əla alır. Onlara gözəl və könül oxşayan mənzərələr göstərir, onların yadlarına bir sira niyyətlər və ruhi xaritələr salir ki, Allahla görüşmək eşqindən daşınsınlar, Allahin mənəvi məqami və razılığını unutsunlar, yenə də dünyaya, oun zinətlərinə ürək bağlasınlar, dünyadan bu halda köçsünlər. Ölüm zamanı yaranan bu hala "ədilə" deyilir.
Mənbə: "Ölümün dadı" kitabı
Admin: 3
Redaktor: 4
Sayt nəzarətçisi: 7
VİP: 1
İstifadəçi: 6678
Bu gün: 0
