Əbubəkr və Ömərin Fədək barədə qabaqgörənliklərindən biri sənədin ünvanı haqqında idi.Buna görədə dərhal Peyğəmbərin (s) bəxşisi məsələsini irsə çevirdilər.Belə qələmə verdilər ki,Fatimə (s.ə) Fədəyi atasından irs aparmışdır.
Sonra pis məqsədləri üçün saxta sənəd fikrinə düşdülər.Bu məqsəd üçün mənəvi məsələni müzakirə edərək dedilərki Peyğəmbərlər özlərindən sonra pul və mal dövlət qoymur,onlar özlərindən sonra yalnız elm və hikmət yadigar qoyurlar.Bu nəticəni özlərindən əlavə etdilərki,Peyğəmbərlərdən qalan dünya malı mülkiyyətə çevrilməz.Onlardan qalan dünya mali sədəqədir.Bu saxta hədisi aşağıdakı cümlə ilə müzakirə etdilər:
Saxta hədisin tərcüməsi:
Biz Peyğəmbələr özümüzdən sonra irs qoymuruq,bizdən qalan dünya malının hamısı sədəqədir.
Bu hədisin zahiri gorünüşü aldadıcı idi.Bu cür irs məsələsini müzakirə edib saxta hədis düzəltdilər və bunun vasitəsi ilə Fədəyi öz əllərinə keçirtdilər
Qəzbkarlar bu saxta hədis üçün Peyğəmbərin (s) iki həyat yoldaşı Aişə və həfsəni ahid kimi nəzərdə tutdular.Onlar,belə qərara gəldilər:Əgər bir kəs saxta hədisi inkar etsə,Aişə və həfsə iddia etsinlər ki,Peyğəmbərlə (s) çoxu rabitələri olduğuna görə bu hədisi O həzrətdən (s) eşidərkən onlardan başqa heç kim orada olmayıbdır!
Qalan müşkül bu idi ki,iki qaının şəhadəti bir kişinin şəhadəti hesab olunur.Bu şəhadətin dəyəri o vaxt olar ki,başqa bir kişi də buna şəhadət versin.Heç kim belə şəhadətə və Peyğəmbərə yalan nisbət verməyə hazır deyildi.Onlar,Bəni -nəsr qəbiləsindən səhrada yaşayan bir ərəbi tapdılar.O,öz sidiyi ile özünü təmizləyib paklayırdı.Başqa bir tərəfdən də bu şəxsin (Onon adı Malik ibni ovs ibni hədsan idi)Peyğəmbərlə (s) heç bir rabitəsi yox idi.Buna görədə Peyğəmbərdən hədis nəql edə bilməzdi.
Camaaatın yanında şəhadət vermək üçün,saxta hədisi bu ərəbə öyrətdilər.Şahidləri sayını təkmilləşdirdilər.Çox maraqlidirki,tarix kitablarında aydın surətdə yazılıb:Peyğəmbər (s) o qədər səhabəsi olmaqla yanaşı bu ərəb və iki qadından başqa heç kim bu saxta hədisə şəhadət vermədi.