Bu dünyada infaqı (Allah yolunda xərc) tərk etməyin Qiyamət günü nə kimi nəticəsi ola bilər?

Sual: Bu dünyada infaqı (Allah yolunda xərc) tərk etməyin Qiyamət günü nə kimi nəticəsi ola bilər?
Ətraflı cavab: Qurani-kərim “Bəqərə” surəsinin 254-cü ayəsində xalqın vəhdətinə, hakimiyyətin güclənməsinə, cihad və müdafiə sisteminin möhkəmlənməsinə səbəb olan vəzifələrdən söz açaraq buyurur:
یا اَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا اَنْفِقُوا مِمّا رَزَقْناکُمْ
“Ey iman gətirənlər, sizə ruzi olaraq verdiklərimizdən (Allah yolunda) xərcləyin.”
“Sizə ruzi olaraq verdiklərimizdən” cümləsinin mənası genişdir, həm vacib və müstəhəb olan maddi, həm də elm, bilik və s. kimi mənəvi xərclərə şamil olur. Buna baxmayaraq, ayənin sonundakı hədə-qorxunu nəzərə alsaq, məqsədin vacib infaq (zəkat, xüms kimi) olması müstəsna deyil. Bundan əlavə beytül-malı artıran, hakimiyyət sütunlarını gücləndirən amillər məhz vacib infaqlardır.
Əlavə olaraq, “mimma” şəkilçisindən vacib infaqın daima əmlakın tamamını deyil, əksinə bir qismini təşkil etdiyini başa düşmək olur. Amma ayənin sonuncu cümləsində kafirlərin zalım sayılması, infaqı tərkin bir növ küfr və zülm olmasını ortaya qoyur. Bu da yalnız vacib xərclərdə gerçəkləşə bilər.
Ayənin davamında buyurur:
مِنْ قَبْلِ اَنْ یَاْتِیَ یَوْمٌ لا بَیْعٌ فیهِ وَ لا خُلَّهٌ وَ لا شَفاعَهٌ
“Nə al-ver və nə də dostluq və şəfaətin olmayacağı gün gəlməmişdən qabaq.“
Cümlədə dünyadakı maddi vasitələrlə çıxış yollarının orada mümkünsüzlüyündən xəbər verilir. Orada əzabdan xilas olmaq və səadəti pulla almaq üçün ticarət edə bilməyəcəksiniz. Orada bu dünyadakı sərmayənizlə qazandığınız maddi dostluqların sizin halınıza heç bir faydası olmayacaq.
Çünki, onlar da öz əməllərinin fikrində olacaqlar. Öz hesablarından başqalarına bir şey verməzlər. Orada şəfaətin də sizin üçün heç bir faydası yoxdur. Çünki ilahi şəfaət yalnız ilahi işlərin fonunda gerçəkləşir və insanı şəfaətə layiq edir. Siz ilahi işlər görməmisiniz. Maddi şəfaətləri isə bu dünyada pul və sərvət qazanmaqla təmin olurdusa, artıq o dünyada bu mümkün deyil. Buna görə də siz infaqı tərklə, sərvət yığmaqla və başqalarına qarşı xəsislik etməklə bütün rəhmət qapılarını öz üzünə bağlamışınız.
Ayənin sonunda buyurur:
وَ الْکافِرُونَ هُمُ الظّالِمُونَ
“Kafirlər həmin zalımlardır.”
Yəni, infaq və zəkatı tərk edənlər həm özlərinə həm də başqalarına zülm edirlər. Quran bu cümlə ilə aşağıdakı həqiqəti aşkarlamaq istəyir:
Birincisi, kafirlər özlərinə zülm edirlər. Çünki vacib xərci tərklə, eləcə də digər dini və insani vəzifələrdən boyun qaçırmaqla özlərini ən böyük səadətdən məhrum qoyurlar. Axirət dünyasında əl-qollarını bağlayan öz əməlləridir. Allah onlar haqqında ədalətsizlik etməmişdir.
İkincisi, kafir insanlar öz cəmiyyətlərinə də zülm edirlər. Ümumiyyətlə, küfr qəlb qaralmasının, daşürəkliyin, dünyapərəstliyin mənşəyidir. Bunların hər biri öz növbəsində zülm və ədalətsizliyin əsas amilləridir. (“Nümunə təfsiri”, cild 2, səh. 302.)

Mənbə: Ayətullah əl-uzma Məkarim Şirazinin dəftərxanasının rəsmi internet saytı