İmam Hüseyn aga kərbəlada çox məzlum idi.bütün adamlarını şəhid vermişdi.Bir nəfər yox idi yanında.Düşmənlə üz üzə durmuşdu.Dedi ey ələmdar, ey igidlərim qalxın ayaga, peygəmbərin balasını qoruyun.Bu zaman xeymələrdən Əliəsgərin səsi gəldi.Aglayırdı.Sanki bu körpə bala dedi ki, ata mən sənin köməyinə gəlirəm.Aga- xanım Zeynəbə dediki, o südəmər balamı gətir vidalaşım.Uşağı gətirdilər aldı qucağına durdu düşmən müqabilində.Ömər baxdı ki, körpə qucağında ağa durub ,baxdı hərmələyə ki, nə durmusan vur.Hərmələ dedi, atasını vurum ya uşagı? Dediki uşağın boynunun agını görürsən vur.Hərmələ üçşöbəli oxu çəkib vurdu.uşağın boynunun üzdü bu ox.Az qalırdı ki, boynu qırılıb yerə düşsün.İmam uşagın qanını görüb əlini tutdu qanın altına.Bu qanı səpdi göyə.Bu qandan bir damlada olsa yerə qayıtmadı.Uşaq qucağında aga qayıtdı xeymələrə.Xanım Zeynəbə verdı uşağı. Dediki apar ver anası Rubaba.Xanım gətirdi uşagı anasına tərəf.Xanım Rubab uşağa yaxın getmədi.Baxdı ki, aga başıaşağ durub.. Gəlib dedi ki, aga başını niyə aşağı salmısan? Ağa məni anan Zəhranın yanında xəcalət eləməy istəyirsən? Gəlib dolandı aganin başına. Dediki, aga mənim balam da sənə qurban canımda.Hərə bir igid gətirib bu çölə mənimdə bu bu balaca balam sənə qurban olsun..Belə bir xanım idi Rubab.
Rebbim bizleri de belə bir təqva iman sahibi etsin insallah.