1- İmam Sadiq (ə) buyurdu: "Allah-təala Davud Peyğəmbərə (ə) vəhy etdi ki, get Ovsun qızı Xəlavəyə behişt müjdəsi ver. Ona behiştdə səninlə bir yerdə olacağını çatdır”.
Həzrət Davud (ə) o qadının evinə gedərək qapısını döydü. Qadın çölə çıxanda Davudu (ə) görüb dedi: "Mənim haqqımda vəhy nazil olubmu ki, qapıma gəlmisən?”
Davud (ə) buyurdu: "Bəli”.
Qadın dedi: "O nə barədədir?”
Davud (ə) buyurdu: "O İlahi vəhy sənin fəzilətin barəsindədir”.
Qadın dedi: "O mən deyiləm. Bəlkə adı mənim adıma oxşar qadın olsun. Mən buna layiq deyiləm”.
Davud (ə) buyurdu: "O qadın sənsən”.
O dedi: "And olsun Allaha! Özümdə məni buna müvəffəq edən bir əməl görmürəm”.
Həzrət Davud (ə) ona buyurdu: "Öz həyatından mənə bir az danış”.
O qadın dedi: "Mənə hər bir dərd, bəla və ziyan dəyəndə səbir etdim və indi də səbir edirəm. Hətta Allahdan istəmədim ki, onu məndən uzaqlaşdırsın. Əgər özü məsləhət bilsə, onu uzaqlaşdırar. Səbir etməyim üçün savab istəmədim və həmişə Allaha şükr etdim”.
Davud (ə) ona buyurdu: "Elə buna görə həmin məqama çatmısan (ki, mənimlə behiştdə bir yerdə olacaqsan)”.
İmam Sadiq (ə) bu əhvalatların nəqlindən sonra buyurdu: "Bu bir dindir ki, Allah onu saleh bəndələri üçün istəmişdir”.
2 - "Ümmü Əqil” adlı qadın səhrada yaşayırdı. Bir gün onun yanına iki qonaq gəldi. Bu zaman qadının oğlu Əqil mənzildən çöldə, dəvələrin yanında idi. Birdən qadına xəbər verdilər ki, dəvələr hürkəndə oğlun aralıqda qalaraq ölüb. Ümmü Əqil ona xəbər gətirəndən qonaqları qəbul etmək üçün kömək istədi və ona bir qoyun verdi. O da qoyunu kəsib ətini ayırdı. Ümmü Əqil bu ətdən qonaqlar üçün ləziz yemək bişirib onların qabağına qoydu. Qonaqlar yemək yeyəndə əhvalatdan xəbərdar oldular. Onlar Ümmü Əqilin səbirinə, dözümünə və ruhiyyəsinə təəccüb etdilər ki, o, bu müddətdə oğlunun ölməsini bildirməyib. Qonaqlar gedəndən sonra Ümmü Əqil müsəlmanlardan bir dəstəsinin yanına gələrək dedi: "Sizin aranızda Qur`andan agahlığı olan bir şəxs varmı mənə Qur`an ayəsi ilə təsəlli versin?”
Bir şəxs bəli deyərək bu ayələri oxudu: "Səbir edən şəxslərə müjdə ver! O kəslər ki, başlarına bir müsibət gəldiyi zaman "Biz Allah tərəfindən gəlmişik və Ona tərəf qayıdacağıq”-deyirlər. Onları Rəbbi tərəfindən bağışlanmaq və rəhmət gözləyir. Onlar doğru yolda olanlardır”.
Ümmü Əqil onlarla vidalaşıb getdi və dəstəmaz alıb namaz qılmağa başladı. Sonra əlini dua etmək üçün qaldırdı və ərz etdi: "Ya Rəbbim! Səbir barəsində verdiyin fərmana əməl etdim. İndi isə verdiyin və`dəni (mükafatı) mənə çatdır”.
"Əgər oğlum olsaydı, filan ehtiyacımı yerinə yetirərdi” sözləri zehnindən keçəndə, deyirdi: "Allah ümməti üçün Məhəmmədi (s) əbədi (yadigar) etmişdir. (Məhəmməd (s) varımızdırsa, nə qəm varımızdır)”.
Sə`di deyib:
Qəmi varmı arxası möhkəm olanın,
Nuhun qorxusu yox düşsə tufana.
Çətinliklərlə mübarizə aparmaq üçün qəti qərar
Qadınla kişinin güclü iradəsinin olması demək olar ki, işləri 95% asanlaşdırır. Bu barədə müəllifin kifayət qədər təcrübəsi vardır. Qadınlar həmişə ağır və acı hadisələrlə qarşılaşırlar. Bə`zən də kişi (yə`ni əri) müxtəlif bəlalara düçar olur. Əgər qadın hər cür hadisələrlə mübarizə aparmaq üçün ciddiyyətlə qəti qərara gəlsə, ərini özündən yaxşıca razı salar və onun üçün elə möhkəm arxa olar ki, bunun dəyərini Allahdan başqa heç kəs bilməz. Bu barədə aşağıdakı mətləblərə diqqət yetirin:
a) İmam Əli (ə) öz şe`rlərindən birində buyurur:
"İnsan iki halda olur. Çətinlik və asanlıq halında, ya da ne`mət və bəla halında”.
"Qəhrəman oğlan o kəsdir ki, əgər ruzigar ondan üz çevirsə, acı hadisələr onu üzməsin”.
"Əgər çətinliklər mənə üz versə, mən onun müqabilində möhkəm dağ kimi dayanaram və dözərəm”.
"Bu bəlaların və xoşagəlməzliklərin müvəqqəti olduğunu bildiyim üçün onların müqabilində səbir edərəm”.
Öndə ya ne`mət var, ya da ki bəla.
O kəs zirəkdir ki, sınmamış qala.
Çətinliklər başa ələnən zaman,
Ötəridir bilib, bərk dayanıram.
b) Deyirlər tanınmış şahlardan biri, Kəsra (Ənuşirəvan), öz zəmanəsinin həkim və alimi Büzürgmehrə qəzəbləndi. Əmr verdi, onu zindana atdılar. Zəncir və kündə ilə şairə işgəncə verirdilər. Bir müddətdən sonra, bir neçə nəfəri məxfi şəkildə Büzürgmehrin yanına göndərdi. Gizlin mə`murlar gördülər ki, o oturub və üzündə heç qəm-qüssə əlaməti yoxdur. Ondan soruşdular: "Necə olur ki, bu çətin və ağır vəziyyətində səni şad görürük?”
O cavabında dedi: "Mən bir neçə dərmanı bir-birinə qarışdırıb ondan mə`cun (yə`ni bir neçə tərkibdən qarışıq şəkildə düzəlmiş dərman) hazırlayıb içirəm. Buna görə də şadam”.
Dedilər: "O mə`cun dərmanı nədir?”
Dedi: "Bu mə`cun dərman altı şeydən təşkil olunubdur”.
Allaha arxayın olmaq
İnsan üçün Allah nə tə`yin etmişsə, o da olacaq.
İmtahanlarda səbir və dözümlü olmaq daha yaxşıdır.
Əgər səbir etməsəm, dözümsüzlüklə dərdi və əzab-əziyyəti qova bilmərəm.
Vəziyyətləri məndən də pis olanlar vardır.
Bu saatdan sonrakı saata qədər (bu sütundan digər sütuna kimi) fərəc (yə`ni çətinliklərin həlli) ehtimalı vardır”.
Mə`murlar şahın yanına qayıtdılar. Əhvalatı şaha danışdılar. Şah əmr etdi, Büzürgmehri azad etdilər.
Belə bir vəziyyəti və ruhiyyəni ələ gətirmək üçün insan gərək təvəkkülünü (ümidini), imanını, hazırlığını, yaxşı və müsbət işlərlə məşğul olmağı artırsın və soyuqqanlı deyil, istiqanlı olsun. Mə`lum olduğu kimi hərarət (istilik) soyuqluqdan (əhəmiyyət verməməkdən və pis rəftardan) daha yaxşıdır. Çünki hərarət, (yə`ni dirilik) canlının təbiətidir və həmçinin soyuqluq da ölülük təbiətidir. Həzrət Peyğəmbər (s) buyurub: "İstiqanlı adamlara uzun ömürlük müjdəsini ver”.
Həmçinin buyurub: "Hər bir dərdin kökü, soyuqqanlılıqdır”.
Kitabın adı: İslamda qəhrəman qadınlar
Müəllif: Məhəmməd Məhəmmədi İştihardi
Admin: 3
Redaktor: 4
Sayt nəzarətçisi: 7
VİP: 1
İstifadəçi: 6704
Bu gün: 0
