10-İmam Hadinin (ə) anası Həzrət Səmanə
Həzrət Səmanə (ə) Məğrib əhlindən idi. Allahın əli ilə Mədinəyə gəlib çıxdı və İmam Cavadın (ə) həyat yoldaşı oldu. Bu mə`rifətli qadın mə`nəvi fəzilətlər və kamal yolunda o qədər üstün idi ki, onu Seyyidə və Ümmül-Fəzl (fəzilətlər anası) adlandırardılar. Həzrət Səmanə (ə) öz dövründə zöhd və pəhrizkarlıqda misilsiz idi. İlin çox günlərini müstəhəb oruc tutardı.
Səmanə Məğrib karvanıyla Mədinəyə gəldi. Orada Məhəmməd ibn Fərəcin vasitəsi ilə İmam Cavadın (ə) evinə gələrək O Həzrətin (ə) həyat yoldaşı oldu. İmam Cavad (ə) onun şə`ninə belə buyurub: "Onun adı Səmanədir. O məni həqiqətən tanıyır. O, behişt qadınlarındandır. Tüğyankar şeytan ona yaxın gəlmir. İnadkar zalımların hiyləsi ondan uzaqdır. Heç vaxt yatmayan Tanrının lütf və mərhəməti altındadır”.
Böyük alim Seyyid Mürtəza "Uyunul-mu`cizat” kitabında Həzrət Səmanənin şə`nindən yazır: "O, Allaha ibadətdə təvazökarlıq və acizliyin son həddində olardı və Allahla çox sıx bağlılığı vardı”.
İman nuru cilvələnir bu canda,
Mustafa qanunu yaşayır onda.
Çöhrəsi günəşdir şərəf şəfəqli,
Qəlbi vaqif, Ümmül-kitab hədəfli.
İmamət tacıyla başı ucalmış,
Önündə mələklər diz üstə qalmış.
11-İmam Həsən Əsgərinin (ə) anası Həzrət Süsən
Həzrət Süsən (ə) adlı-sanlı tayfada doğulmuş, çox möhtərəm və savadlı bir xanım idi. Allahın əli ilə Mədinəyə gələrək İmam Hadinin (ə) həyat yoldaşı olmaq şərəfinə nail oldu. O, Süsən,Səlil və Hudeys kimi müxtəlif adlarla tanınırdı. Onu İmam Hadinin (ə) yanına gətirəndə və İmam Hadinin (ə) həyat yoldaşı olanda, Həzrət (ə) onun şə`nində belə buyurdu: "Səlil hər bir pislikdən, nöqsandan, çirkin xüsusiyyətlərdən və napaklıqdan uzaqdır”.
Onu kiçik qeyb dövründə "Cəddə” (Qaim İmamın nənəsi) çağırırdılar. Bir gün İmam Həsən Əsgəri (ə) anası Süsənə (ə) buyurdu: "260-cı ildə mənə müsibət üz verəcək. Həmin ildə mənim dünyadan getməyim ehtimal olunur”.
Həzrət Süsən (ə) narahat oldu və ağladı. İmam Həsən Əsgəri (ə) anasına dedi: "Narahat olma! Şübhəsiz İlahi təqdir baş verməlidir”.
İmam Həsən Əsgəri (ə) dövri diktatorun əmri ilə (İraqda) Samirra şəhərinə sürgün olunmuşdu. 260-cı ildə Həzrət Süsən (ə) həcc əməllərini yerinə yetirmək üçün Mədinədən Məkkəyə getdi. Mədinəyə qayıdanda hər gün İraqdan gələn xəbərlərlə maraqlanırdı. Ona oğlu İmam Həsən Əsgərinin (ə) Samirrada dünyadan getməsi xəbərini çatdırdılar. Samirraya gələndə Cəfər Kəzzabın (İmam Hadinin oğlu, İmam Həsən Əsgərinin qardaşı) yalandan İmam Həsən Əsgərinin (ə) irsinə iddia etdiyini gördü. Ona e`tiraz edərək buyurdu: "İmam Həsənin (ə) vəsisi mənəm”.
Sonra Həzrət Süsən (ə) həmin dövrün qazisi Əbu Şəvaribin yanında oğlu İmam Həsən (ə) tərəfindən özünün vəsi olmasını isbat etdi. Böyük alim Şeyx Səduq nəql edir ki, İmam Zaman Həzrət Məhdi (ə) zahir oldu və öz cəddəsinin (nənəsinin) haqqını Cəfər Kəzzabın müqabilində müdafiə etdi. Cəfər mat-məttəl qaldı. Daha sonra yazır: "İmam Həsən Əsgərinin (ə) anası (Həzrət Süsən) vəsiyyət etdi ki, dünyadan gedəndə məni ərim İmam Hadinin (ə) və oğlum İmam Həsən Əsgərinin (ə) qəbrinin yanında (Samirra şəhərində) torpağa tapşırarsınız”.
Xanım dünyadan getdikdən sonra, onu orada dəfn etmək istəyəndə, Cəfər Kəzzab mane olaraq dedi: "Bu mənim evimdir. Heç kəsin burada dəfn olunmağa icazəsi yoxdur”.
Bu zaman Həzrət İmam-Zaman (ə) zahir oldu və Cəfərə dedi: "Ey Cəfər! Bu sənin evindir, yoxsa mənim?”
Beləliklə, İmam Zaman (ə) öz nənəsi Süsənin (ə) haqqını müdafiə etdi və sonra qeybə çəkildi.
Kitabın adı: İslamda qəhrəman qadınlar
Müəllif: Məhəmməd Məhəmmədi İştihardi
Admin: 3
Redaktor: 4
Sayt nəzarətçisi: 7
VİP: 1
İstifadəçi: 6678
Bu gün: 0
