Ah-nalə və göz yaşları

Allahın ən böyük ne`mətlərindən biri göz yaşıdır. Ayə və rəvayətlərdə göz yaşı yüksək dəyərləndirilir.

Həzrət Peyğəmbər (s) buyurur: "Ya Əli, sənə bə`zi xasiyyətləri tövsiyə edirəm...(dördüncüsü) Allah üçün ağlamaq. Hər göz yaşı damlasına görə Behiştdə sənin üçün bina qərar verilər.”

"Xoş o çöhrənin halına ki, Allah qorxusundan günahına görə ağladığı vaxt Allah o çöhrəyə nəzər sala.”

"Allah qorxusundan ağlayan gözün hər damlasının mükafatı əməl tərəzisində Uhud dağı tək ağırdır.”

"Allah qorxusundan gözündən bir damla yaş gələn kəsi Allah Qiyamət qorxusundan amanda saxlayar.”

Həzrət Əli (ə) buyurur: "...Göz yaşının bir damlası dəryaca odu söndürür. Gözdən yaş gəldiyi zaman çöhrəyə zillət qonmaz, bu yaşlar selləndiyi vaxt bu çöhrəyə atəş haram olar. Əgər bir ümmət içində ağlayan olsa, Allah o ümmətə rəhm edər.”

Axıt göz yaşını vüsal istəsən,

Titrə yarpaq kimi kamal istəsən.

Yaradan göz yaşın etməmiş hədər,

Şəhid qanı ilə tutmuş bərabər.

Xəstə qəlbə ondan başqa çarə yox.

Allah bir bəndəyə qılsa mərhəmət,

Ona göz yaşını edər inayət.

* * *

Ey quru göz, xəbərsizmisən işdən,

Ölülər dirilir gözdəki yaşdan.

Hicran xeyməsində ağlayan kəsin

Eşidərsən bir zaman gülüş səsin.

Su olmasa bağçada bitərmi gül,

Axıt göz yaşını, ikiqat bükül.

Bu yaşlardan göyərəsi daş-divar,

Demə göz yaşından mə`şuqa nə var?

Ağla, yatmış könül oyansın yetər,

Mərhəmət göstərən sevgi nuş edər.

Yəhya ibn Məaz deyir: "Yuxuda ağladığını görən kəs oyandıqda şad olar. Dünya həyatı yuxu, axirət həyatı isə oyaqlıq kimidir. Axirətdə şad olmaq üçün ağlayın.”

Ayrılıq dərdi

Peyğəmbərlərə imam və övliyalara aşiq olanların fikir-xəyalı onların vüsalına yetişməkdir. Onlar Qiyamətdə öz istəklilərinə qovuşmaq, onları görmək üçün can atırlar. Bə`zən bir qrup insanlar günaha yol verdikləri üçün Qiyamətdə övliyalardan uzaq düşürlər. Bu ayrılıq, bu fəraq fikri həqiqi aşiqlərə iztirab verir. Doğrudan da, dostlardan ayrı düşmək Cəhənnəm əzabından qat-qat ağırdır.

Ayrılıq ağrısını onu çəkənlərdən soruşmaq lazımdır. Fəraq acısını dadmayan kəs bu dərdi anlamaz. Fəraq dərdini ilahi məkandan, mələklərlə yoldaşlıqdan məhrum olmuş Adəm (ə) yaşamış, onun acılığını dadmışdır. Ayrılıq ağrısını ilahi imtahan məqamında var-dövlətini, sağlamlığını itirmiş Əyyub yaşamışdır. Fəraq acısını geniş dünyadan məhrum olub nəhəngin qarnında zindana düşən Yunus dadmışdır. Ayrılıq müsibətini bu yolda gözləri ağarmış Yə`qub yaşamışdır. Ayrılıq acısını mehriban atadan kənar düşən Yusif dadmışdır. Amma mehriban Allah bütün bu dərdlərə dəva qılmış, aşiqləri öz istəyinə yetirmişdir.

Ey fəraq dərdinə dəva qılan! Sənin dostlarından ayrı düşməyimizə razı olma. Tutaq ki, əzaba dözdük, bəs dostların fərağına necə dözəcəyik?

Dərdimizə dərman olaydın, ey kaş,

Yoxsa bərkə düşür iş yavaş-yavaş.

Bu dəvasız dərdin çarəsi Sənsən,

Başqa nə həb varsa, artırası qəm.

Yaxşı ki, eşqindən ucalmış bu od,

Səndən gələn qəmə kim edər imdad.

Yolunda qurbandır bu qəlb, bu ürək,

Bu qəlbə’ ürəyə bircə Sən gərək.

Sanki qışa düşüb, gözləyir bahar,

Can üzülür uzandıqca intizar.

Sevindir nurunla qaranlıqları,

Eşqlə doldur canda boş otaqları.

Yoxsa iki dünya batası yasa,

Əlbət, günəş doğar istəyin olsa.

Kitabın adı: Kumeyl duasının şərhi (2-ci cild)

Müəllif: Hüseyn Ənsarian