İmam Sadiq (ə) buyurub: "Bir gün Musa (ə) dənizin kənarında gəzirdi. Bu zaman bir balıqçı gəldi və günəşin qarşısında təvazökarlıqla səcdə etdi və Allaha qarşı şirk hesab olunan sözlər danışmağa başladı. (Bu ibadətindən) Sonra torunu dənizə atdı və içi balıqla dolu halda çıxartdı. Daha sonra bir də atdı və bu dəfə də əvvəlki kimi çıxartdı. Bu cür, qane olana qədər davam etdi. Bundan sonra isə getdi. Ondan sonra başqa bir balıqçı gəldi. O,dəstəmaz alaraq namaz qıldı və sonra da Allaha həmd və səna etdi.Daha sonra torunu atdı, heç bir şey ələ gətirə bilmədi. Sonra bir də atdı, lakin bu dəfə kiçik bir balıq çıxartdı. Allaha həmd etdi və çıxıb getdi. Bunu görən Musa dedi: "Ey Rəbbim! Kafir bəndən gəldi,torunu atdı və düz üç dəfə torunu dolu halda çıxartdı.Sonra isə mömin bəndən gəldi, kamil bir şəkildə dəstəmaz aldı, namaz qıldı,Sənə həmd etdi və Səni dua edərək çağırdı. Bundan sonra torunu düz üç dəfə atdı, yalnız kiçik bir balıq ələ gətirdi. Buna baxmayaraq yenə də Sənə həmd etdi və yoluna davam etdi. Allah ona vəht etdi: "Ey Musa! Sağ tərəfinə bax!". Musa baxdı və onun gözü önündən pərdələr götürüldü və Allahın mömin bəndəsi üçün hazır etdiyi axirəvi nemətləri gördü. Sonra bir daha deyildi: "Ey Musa! İndi də sol tərəfinə nəzər sal!". Musa nəzər saldı və bu dəfə də gözləri qarşısından pərdələr götürüldü və kafir bəndə üçün Allahın hazırladığı əzabları gördü. Allah buyurdu: "Ey Musa! Mömin bəndəm üçün etdiklərimin ona heç bir zərəri olmadı, həmçinin kafir üçün də etdiklərimin ona heç bir faydası olmadı". Musa dedi: "Ey Rəbbim! Səni tanıyan kəsə layiqdir ki, Sənin etdiklərinə razı olsun".