Varli birisi bir gun öyrənir ki,vəfat etdikdən sonra qəbirdə inkir-minkir (əslində real adlari Münkər ve Nekirdir) insani sorğu eləyir.Varli qaranliq ve soyuq qəbirde tek qalmağin qorxusunu yaşayaraq elan edir-kim mənimlə brinci gecəni qəbirdə kecirsə,varisim də o olacaq.Nə övladlari nə qohumlari buna razi olmur.Bu elani esidən bir hambal-ne də olsa bir yuk dasiyan ipimdən başqa heç nəyim yoxdu-veriləcək hesabim ne olacaq ki?-düşüncəsiylə adamin qəbuluna gəlir.Buna razılaşdığını bildirir ve sənəd imzalanir. Gün gəlir,varli vəfat eliyir,qohumlari hambali tapib-vədine əməl et deyirler.Hambali da varliyla birge defn edirlər.Məqam gelir-inkir-minkir ölü varlinin yaninda bir başqasini görüncə-bunun hesabini çəkək,ölüsü necə olsa da burdadı.Başlayırlar hambalı hesaba çəkməyə.
Kimsən,bura necə gəlib çıxmısan,bu adam sənin nəyindi,əlindəki nədir,ipi hardan almısan,harda işlətmisən vəsair kimi suallar səhərə qədər bitmir ki bitmir. Səhər hambal dəlicəsinə qəbirdən çıxır və qaçır.Varlının qohumları onu saxlayıb razılaşdıqları pulunu vermək istəyirlər.HAmbal imtina eləyir və ---MƏN SƏHƏRƏ QƏDƏR BİR İPİN HESABINI VERƏ BİLMƏDİM,O QƏDƏR VAR DÖVLƏTİN HESABINI NECƏ VERƏCƏM-deyir və imtina eləyir.