Məzlum baba, susuz baba, can baba
Məzlum baba, susuz baba, can baba
Altı güşə qəbrinə qurban baba.
Zəvvarınam soruş məndən hal baba
Qollarını dur boynuma sal baba
Sən miziban, mənə əzbəin qonağı
Əqəlləm bir salmınu al baba.
Baba mənə zəxmi-zəbah vurdular
Ağlıyanda kəbi-sənan vurdular
Eçitdilər Abbas əmim ölübdür
Bu qollarıma risiman vurdular
Sənə qızım zəxmi-zəban vuranlar
Ağlayanda kəbi-sənan vuranlar
Sənin qollarına risiman vurdular
Dodağlarıma Xeyzəram vuranlar
Baba oyan, vəz olub mənzərə
Ox atanlar burdan gedib yeksərə
Bir söz deyim qoy ürəyin sevinsin
Rübab anam süd gətirib Əsğərə.
Yorğun balam, qəlbim Rübaba yanar
Rübab adın çəkmə, Əsğər oyanar
Durar gələr anasından süd əmsin
Baxar qanlı döşlərindən utanar.
Bir gecə ki, bizdən uzaq idin sən
Səfayi-məclisi fəraq idin sən
Üzün gördün təza batıb küfədə
Heç bilmədim kimə qonaq idin sən
Yorğun babam, qonaq yatar gül üstə
Başım qoyar gül üstə, sümbül üstə
Mən bir evə qonaq getdim Küfədə
Yerimi saldı mizban gül üstə
Baba mənə güldü yezidin qızı
Mən qara geymişdim o da qırmızı
Dedim: mənə gülmə ölüb qardaşım
Dedi: gülüb vururlar qardaşsızı
Yorğun bala, ey Mədinə qəzalı
Əli-Əsğərin gözəl maralı
Qoy yezidin qızı qırmızı geyinsin
Sən qara gey, qarə geyər əzalı
Baba ətrin məhamim aldı gəldi
Göz hərəmi nə hala qaldı gəldi
Rüqəyyənı fələk bizdən ayırdı
Bacım ölüb, əmməm qocaldı, gəldi.
Yorğun bala, Rüqəyyədan de mənə
Mən ağlayım xərabədə ölənə
Bilirsiz ki, çox sevərdim mən onu
Cənazəsini necə büküm kəfənə?