Alimlərin məqam və mənziləti
Peyğəmbər-Əkrəm (səlləllahu əleyhi və alihi və səlləm) buyurur:
مَنِ استَقبَلَ العُلَماء َفَقَد استَقبَلَنِی وَ مَن زَارَ العُلماءَ فَقَد زَارَنِی وَمَن جَالَسَ العُلَماءَ فَقَد جَالَسَنِی فَکَانَّمَا جَالَسَ رَبِی
«Hər kəs alimlərə üz gətirsə mənə üz gətirmişdir, hər kəs alimləri ziyarət etsə məni ziyarət etmişdir, hər kəs alimlərlə oturub-dursa mənimlə oturub durmuşdur və sanki öz Rəbbi ilə ünsiyətdə olmuşdur.»
İncə nöqtələr:
1. Alimlər mütəal Allahın cilvəgahıdır.
2. İlahi alimlərə üz gətirmək Peyğəmbərə üz gətirmək sayılır.
3. Alimləri ziyarət etmək Peyğəmbəri ziyarət etməkdir, onlarla oturub-durmaq Peyğəmbərlə oturub-durmaqdır.
4. Peyğəmbərlə bir dövrdə olub onunla oturub-durmadığından təəssüflənən insanlar nə üçün ilahi alimlərlə oturub-durmur və onunla həm söhbət olmur?!
5. Allahla görüş istəyən şəxslər Onun cilvəsi sayılan ilahi alimlərlə görüşməlidir.
6. Nə üçün bu ali görüşə diqqət yetirilmir? Nə üçün şəxslər sağlam əql və qəlbləri ilə bu kimi məsələlərə baş qoşmur və bu kimi mə’nəviyyatı əldə etmirlər? Bunlar xəsarətə uğrayan və yüksək insani məqamlardan məhrum olan şəxslərdir. Xoş olsun o şəxslərin halına ki, alimləri ziyarət etmiş olsunlar.
İmam Hadi (əleyhissalam) buyurur:
لَو لا مَن يَبقَی بَعد غَيبَةِ قَائِمِنَا (ع) مِن العُلَماءِ الدَّاعِينَ إليه والدّالِّين عَلَيه و الذَّابِين عَن دِينهِ بحجج اللّه و المُنقِذِينَ لِضُعَفاءِ عِبَادِ اللّه مِن شِباکِ إبلِيس وَ مَردَتِه و مِن فِخَاخِ النِّوَاصِبِ لَمَا بَقِیَ احدٌ إلاّ إرتَّدَ عَن دينِ اللّه وَلَکِنَّهُم الذينَ يُمَسِکُونَ أزِمّة قُلوبِ ضُعَفاءِ الشيعة کَمَا يُمَسِکُ صَاحِبُ السَفِينَةِ سُکّانَهَا اُولَئِکَ هُمُ الا فَضَلُونَ عِندَ اللّه عَزّ و جَل
«Əgər bizim Qaimimizin (İmam Zaman (əleyhissalam), zühuruna qədər insanları dinə Allaha doğru də’vət edən, dəlil-bürhan əsasında islamın sərhədlərini müdafiə edən bir alim olmasa, Allahın zəif bəndələrini inadkar şeytanların tələsindən xilas edən, onları şiəliyə zidd olan nasibi tələlərindən xilas edən alimlərdən bir şəxs qalmasa camaatın hamısı Allah dinindən çıxaraq kafir olar (və Peyğəmbərin və Əhli-beytin yolundan əsər-əlamət qalmaz), lakin alimlər o kəslərdir ki, gəmiçi gəmidəki sərnişinləri saxladığı kimi onlar da şiə zəiflərinin qəlblərini möhkəm saxlayırlar. Bunlar Allah dərgahında ən fəzilətli insanlardır.»
İncə nöqtələr:
1. Bu rəvayətdə insanların düz yola hidayət olunmasında alimlərin böyük məqamları, vəzifələri bəyan olunmuşdur.
2. İmam (əleyhissalam)-ın qeybdə olduğu dövrdə alimlərin məqam və mənsəbləri bəyan olunmuşdur.
3. Böyük qeybət dövründə ilahi alimlər dinin və həqiqi islamın himayəçiləri kimi təqdim olunur və bu barədə heç bir müəmmaya yer qalmır.
4. Alimlər insanları haqqa də’vət edən, onlara düz yol göstərən, insanları cin və insdən olan şeytanların tələlərindən xilas edənlərdir.
5. Əgər ilahi alimlər olmasaydı böyük qeybət dövründə heç kəs islam dinində qalmazdı.
6. Bu hədis rəbbani və hidayətedici alimlərin bərəkətinə, onların xaliscəsinə etdiyi əməl və elmi zəhmətlər nəticəsində islamın qalmasını göstərir.
7. Bu rəvayət şiələrin arasında bə’zi mədəni müstəz’əfliyin mövcud olduğunu göstərir.
8. İmam (əleyhissalam) e’tiqadi və ideoloji cəhətdən müstəz’əf halında olan insanlara, cin və insdən olan şeytanların mədəni hücumları barəsində xəbərdalıq verir və bu hücumlar qarşısında müdafiə olunmaq və ondan xilas olmaq yolunu ilahi alimlərin möhkəm proqramları hesab edir.
Kitabın adı: Böyük qeybət dövründə alimlərin məqamı
Müəllif: Ehsan Zahiri